Συνήθης Ἀκολουθία Ὄρθρου, τροπάρια, ἀναγνώσματα Λειτουργίας, Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων

4 ΜΑΪΟΥ 2014† ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ«Τῶν ἁ­γί­ων μυ­ρο­φό­ρων γυ­ναι­κῶν, ἔ­τι δὲ Ἰ­ω­σὴφ τοῦ ἐξ Ἀ­ρι­μα­θαί­ας καὶ τοῦ νυ­κτε­ρι­νοῦ μα­θη­τοῦ Νι­κο­δή­μου». Πε­λα­γί­ας μάρ­τυ­ρος (†290). Ἱ­λα­ρί­ου ὁ­σί­ου.

Τῇ αὐ­τῇ Κυ­ρι­α­κῇ: α´) πάν­των τῶν ἐν Θεσ­σα­λο­νί­κῃ δι­α­λαμ­ψάν­των ἁ­γί­ων· β´) Δη­μη­τρί­ου νε­ο­μάρ­τυ­ρος ἐκ Χώ­ρας Τρι­φυ­λί­ας (14 Ἀ­πρι­λί­ου)· γ´) Ἠ­λί­α νε­ο­μάρ­τυ­ρος τοῦ Ἀρ­δού­νη (†1685)· δ´) Σε­ρα­φεὶμ ἱ­ε­ρο­μάρ­τυ­ρος ἐ­πι­σκό­που Φα­να­ρί­ου καὶ Νε­ο­χω­ρί­ου (4 Δε­κεμ­βρί­ου), ἐν Καρ­δίτ­σῃ· ε´) τῶν παμ­με­γί­στων Τα­ξι­αρ­χῶν ἐν Μαν­δα­μά­δῳ Μη­θύ­μνης ἐ­πὶ τοῖς ἐγ­και­νί­οις τοῦ ἱ. να­οῦ τοῦ προ­σκυ­νή­μα­τος.

Ἦ­χος β´. Ἑ­ω­θι­νὸν δ´. Τυ­πι­κὸν Πεν­τ. §§16-18.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Τὸ Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν… (ἐκ γ´).
Με­τὰ τὸν Ἑ­ξά­ψαλ­μον,
Συ­να­πτὴ με­γά­λη, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις·
Ὅ­τι πρέ­πει σοι πᾶ­σα δό­ξα...
Ἦ­χος β´.
Θε­ὸς Κύ­ρι­ος, καὶ ἐ­πέ­φα­νεν ἡ­μῖν· εὐ­λο­γη­μέ­νος ὁ ἐρ­χό­με­νος ἐν ὀ­νό­μα­τι Κυ­ρί­ου.
Στίχ. α´. Ἐ­ξο­μο­λο­γεῖ­σθε τῷ Κυ­ρί­ῳ, ὅ­τι ἀ­γα­θός, ὅ­τι εἰς τὸν αἰ­ῶ­να τὸ ἔ­λε­ος αὐ­τοῦ.
Θε­ὸς Κύ­ρι­ος, καὶ ἐ­πέ­φα­νεν ἡ­μῖν...
Στίχ. β´. Πάν­τα τὰ ἔ­θνη ἐ­κύ­κλω­σάν με, καὶ τῷ ὀ­νό­μα­τι Κυ­ρί­ου ἠ­μυ­νά­μην αὐ­τούς.
Θε­ὸς Κύ­ρι­ος, καὶ ἐ­πέ­φα­νεν ἡ­μῖν...
Στίχ. γ´. Πα­ρὰ Κυ­ρί­ου ἐ­γέ­νε­το αὕ­τη, καί ἐ­στι θαυ­μα­στὴ ἐν ὀ­φθαλ­μοῖς ἡ­μῶν.
Θε­ὸς Κύ­ρι­ος, καὶ ἐ­πέ­φα­νεν ἡ­μῖν...

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ

Τὸ Ἀ­να­στά­σι­μον. Ἦ­χος β´.

Ὅ­τε κα­τῆλ­θες πρὸς τὸν θά­να­τον, ἡ Ζω­ὴ ἡ ἀ­θά­να­τος, τό­τε τὸν ᾅ­δην ἐ­νέ­κρω­σας τῇ ἀ­στρα­πῇ τῆς Θε­ό­τη­τος· ὅ­τε δὲ καὶ τοὺς τε­θνε­ῶ­τας ἐκ τῶν κα­τα­χθο­νί­ων ἀ­νέ­στη­σας, πᾶ­σαι αἱ Δυ­νά­μεις τῶν ἐ­που­ρα­νί­ων ἐ­κραύ­γα­ζον· Ζω­ο­δό­τα Χρι­στὲ ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν δό­ξα σοι.

Ἀ­πο­λυ­τί­κι­ον τοῦ σή­με­ρον συ­νε­ορ­τα­ζο­μέ­νου ἁ­γί­ου Νι­κο­δή­μου, ψαλ­λό­με­νον, εἰ δό­ξοι τῷ προ­ε­στῶ­τι, με­τὰ τὸ ἀ­να­στά­σι­μον ἀ­πο­λυ­τί­κι­ον.

Ἦ­χος δ´. Κα­νό­να πί­στε­ως. 

(Ποί­η­μα † Πα­τρῶν Νι­κο­δή­μου Βαλ­λην­δρᾶ).

Χρι­στὸν τὸν Κύ­ρι­ον ἐν νυ­κτὶ ἐ­πε­σκέ­ψα­το· ἀ­να­γέν­νη­σιν ἄ­νω­θεν ἐκ­δι­δα­χθεὶς ἐ­μα­θή­τευ­σεν, ὡς κε­κρυμ­μέ­νος ἀ­πό­στο­λος· εὐ­θαρ­σῶς δι­ε­φώ­νει πρὸς φα­ρι­σαί­ους καὶ γραμ­μα­τεῖς, τὸν σω­τῆ­ρα δι­ώ­κον­τας· ὃν νε­κρὸν κα­θεῖ­λεν ἐκ τοῦ σταυ­ροῦ, μύ­ρα τῇ τα­φῇ ἐ­νεγ­κών, Νι­κό­δη­μος ὁ ἔν­θερ­μος.

Δό­ξα. Ἕ­τε­ρον. Ἦ­χος β´.

Ὁ εὐ­σχή­μων Ἰ­ω­σήφ, ἀ­πὸ τοῦ ξύ­λου κα­θε­λών, τὸ ἄ­χραν­τόν σου Σῶ­μα, σιν­δό­νι κα­θα­ρᾷ εἱ­λή­σας καὶ ἀ­ρώ­μα­σιν, ἐν μνή­μα­τι και­νῷ κη­δεύ­σας ἀ­πέ­θε­το· ἀλ­λὰ τρι­ή­με­ρος ἀ­νέ­στης Κύ­ρι­ε, πα­ρέ­χων τῷ κό­σμῳ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Καὶ νῦν.

Ταῖς Μυ­ρο­φό­ροις γυ­ναι­ξί, πα­ρὰ τὸ μνῆ­μα ἐ­πι­στάς, ὁ Ἄγ­γε­λος ἐ­βό­α· Τὰ μύ­ρα τοῖς θνη­τοῖς ὑ­πάρ­χει ἁρ­μό­δι­α· Χρι­στὸς δὲ δι­α­φθο­ρᾶς ἐ­δεί­χθη ἀλ­λό­τρι­ος· ἀλ­λὰ κραυ­γά­σα­τε· Ἀ­νέ­στη ὁ Κύ­ρι­ος, πα­ρέ­χων τῷ κό­σμῳ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.
Συ­να­πτὴ μι­κρά, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις·
Ὅ­τι σὸν τὸ κρά­τος...

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

[Τὸ Ψαλ­τή­ρι­ον καὶ ὁ Ἄ­μω­μος]
Με­τὰ τὴν α´ Στι­χο­λο­γί­αν, Κα­θί­σμα­τα.
Τὰ Ἀ­να­στά­σι­μα. Ἦ­χος β´.
Τὸν λί­θον τοῦ μνή­μα­τος, σφρα­γι­σθῆ­ναι μὴ κω­λύ­σας, τὴν πέ­τραν τῆς Πί­στε­ως, ἀ­να­στὰς πα­ρέ­σχες πᾶ­σι, Κύ­ρι­ε δό­ξα σοι.

Δό­ξα.

Τὸν κόλ­πον τὸν ἄ­χραν­τον, ἐν ὑ­ψί­στοις μὴ κε­νώ­σας, τα­φὴν καὶ ἀ­νά­στα­σιν, ὑ­πὲρ πάν­των κα­τε­δέ­ξω, Κύ­ρι­ε δό­ξα σοι.
Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.

Πάν­τα ὑ­πὲρ ἔν­νοι­αν, πάν­τα ὑ­πε­ρέν­δο­ξα, τὰ σὰ Θε­ο­τό­κε μυ­στή­ρι­α· τῇ ἁ­γνεί­ᾳ ἐ­σφρα­γι­σμέ­νη, καὶ παρ­θε­νί­ᾳ φυ­λατ­το­μέ­νη, Μή­τηρ ἐ­γνώ­σθης ἀ­ψευ­δής, Θε­ὸν τε­κοῦ­σα ἀ­λη­θι­νόν· αὐ­τὸν ἱ­κέ­τευ­ε, σω­θῆ­ναι τὰς ψυ­χὰς ἡ­μῶν.

Με­τὰ τὴν β´ Στι­χο­λο­γί­αν, Ἕ­τε­ρα.

Αἱ Μυ­ρο­φό­ροι ὄρ­θρι­αι γε­νό­με­ναι, καὶ τὸ μνῆ­μα κε­νὸν θε­α­σά­με­ναι, τοῖς Ἀ­πο­στό­λοις ἔ­λε­γον· Τὴν φθο­ρὰν κα­θεῖ­λεν ὁ κρα­ται­ός, καὶ τοὺς ἐν ᾅ­δῃ ἥρ­πα­σε τῶν δε­σμῶν· κη­ρύ­ξα­τε παῤ­ῥη­σί­ᾳ· Ὅ­τι ἀ­νέ­στη Χρι­στὸς ὁ Θε­ός, δω­ρού­με­νος ἡ­μῖν τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Δό­ξα.

Τὰ μύ­ρα τῆς τα­φῆς σου, αἱ γυ­ναῖ­κες κο­μί­σα­σαι, λα­θραί­ως πρὸς τὸ μνῆ­μα πα­ρε­γέ­νον­το ὄρ­θρι­αι, τῶν Ἰ­ου­δαί­ων δει­λι­ῶ­σαι τὴν αὐ­θά­δει­αν καὶ στρα­τι­ω­τῶν προ­ο­ρῶ­σαι τὴν ἀ­σφά­λει­αν· ἀλ­λὰ φύ­σις ἀ­σθε­νὴς τὴν ἀν­δρεί­αν ἐ­νί­κη­σεν· ὅ­τι γνώ­μη συμ­πα­θὴς τῷ Θε­ῷ εὐ­η­ρέ­στη­σε· προ­σφό­ρως οὖν ἐ­κραύ­γα­ζον· Ἀ­νά­στα Κύ­ρι­ε, βο­ή­θη­σον ἡ­μῖν, καὶ λύ­τρω­σαι ἡ­μᾶς, ἕ­νε­κεν τοῦ ὀ­νό­μα­τός σου.

Καὶ νῦν. Θε­ο­το­κί­ον.

Ὑ­περ­δε­δο­ξα­σμέ­νη ὑ­πάρ­χεις, Θε­ο­τό­κε Παρ­θέ­νε, ὑ­μνοῦ­μέν σε· δι­ὰ γὰρ τοῦ Σταυ­ροῦ τοῦ Υἱ­οῦ σου, κα­τε­βλή­θη ὁ ᾅ­δης, καὶ ὁ θά­να­τος τέ­θνη­κε· νε­κρω­θέν­τες ἀ­νέ­στη­μεν, καὶ ζω­ῆς ἠ­ξι­ώ­θη­μεν· τὸν Πα­ρά­δει­σον ἐ­λά­βο­μεν, τὴν ἀρ­χαί­αν ἀ­πό­λαυ­σιν· δι­ὸ εὐ­χα­ρι­στοῦν­τες δο­ξο­λο­γοῦ­μεν, ὡς κρα­ται­ὸν Χρι­στὸν τὸν Θε­ὸν ἡ­μῶν, καὶ μό­νον πο­λυ­έ­λε­ον.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ

[Με­τὰ τὸν Ἄ­μω­μον, τὰ Εὐ­λο­γη­τά­ρι­α]
Ἦ­χος πλ. α´.

Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε· δί­δα­ξόν με τὰ δι­και­ώ­μα­τά σου.

Τῶν ἀγ­γέ­λων ὁ δῆ­μος * κα­τε­πλά­γη ὁ­ρῶν σε *ἐν νε­κροῖς λο­γι­σθέν­τα, * τοῦ θα­νά­του δέ, Σῶ­τερ, * τὴν ἰ­σχὺν κα­θε­λόν­τα * καὶ σὺν ἑ­αυ­τῷ * τὸν Ἀ­δὰμ ἐ­γεί­ραν­τα * καὶ ἐξ ᾅ­δου * πάν­τας ἐ­λευ­θε­ρώ­σαν­τα.

Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε· δί­δα­ξόν με τὰ δι­και­ώ­μα­τά σου.
Τί τὰ μύ­ρα *συμ­πα­θῶς τοῖς δά­κρυ­σιν, * ὦ μα­θή­τρι­αι, κιρ­νᾶ­τε; * ὁ ἀ­στρά­πτων * ἐν τῷ τά­φῳ ἄγ­γε­λος * προ­σε­φθέγ­γε­το ταῖς μυ­ρο­φό­ροις· * Ἴ­δε­τε ὑ­μεῖς * τὸν τά­φον καὶ ἥ­σθη­τε· *ὁ Σω­τὴρ γὰρ *ἐ­ξα­νέ­στη τοῦ μνή­μα­τος.

Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε· δί­δα­ξόν με τὰ δι­και­ώ­μα­τά σου.

Λί­αν πρω­ῒ * μυ­ρο­φό­ροι ἔ­δρα­μον * πρὸς τὸ μνῆ­μά σου θρη­νο­λο­γοῦ­σαι· *ἀλλ᾿ ἐ­πέ­στη * πρὸς αὐ­τὰς ὁ ἄγ­γε­λος καὶ εἶ­πε· * Θρή­νου ὁ και­ρὸς *πέ­παυ­ται· μὴ κλαί­ε­τε· * τὴν ἀ­νά­στα­σιν δὲ *ἀ­πο­στό­λοις εἴ­πα­τε.

Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε· δί­δα­ξόν με τὰ δι­και­ώ­μα­τά σου.

Μυ­ρο­φό­ροι γυ­ναῖ­κες * με­τὰ μύ­ρων ἐλ­θοῦ­σαι * πρὸς τὸ μνῆ­μά σου, Σῶ­τερ, * ἐ­νη­χοῦν­το ἀγ­γέ­λου * πρὸς αὐ­τὰς φθεγ­γο­μέ­νου· * Τί με­τὰ νε­κρῶν *τὸν ζῶν­τα λο­γί­ζε­σθε; * ὡς Θε­ὸς γὰρ * ἐ­ξα­νέ­στη τοῦ μνή­μα­τος.

Δό­ξα Πα­τρὶ καὶ Υἱ­ῷ καὶ ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι.

Προ­σκυ­νοῦ­μεν Πα­τέ­ρα * καὶ τὸν τού­του Υἱ­όν τε * καὶ τὸ ἅ­γι­ον Πνεῦ­μα, * τὴν ἁ­γί­αν Τρι­ά­δα * ἐν μι­ᾷ τῇ οὐ­σί­ᾳ, * σὺν τοῖς Σε­ρα­φὶμ * κρά­ζον­τες τὸ Ἅ­γι­ος, * ἅ­γι­ος, ἅ­γι­ος εἶ, Κύ­ρι­ε.
Καὶ νῦν καὶ ἀ­εὶ καὶ εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων. Ἀ­μήν.
Ζω­ο­δό­την τε­κοῦ­σα, * ἐ­λυ­τρώ­σω, Παρ­θέ­νε, * τὸν Ἀ­δὰμ ἁ­μαρ­τί­ας· * χαρ­μο­νὴν δὲ τῇ Εὔ­ᾳ * ἀν­τὶ λύ­πης πα­ρέ­σχες· * ῥεύ­σαν­τα ζω­ῆς, * ἴ­θυ­νε πρὸς ταύ­την δὲ * ὁ ἐκ σοῦ σαρ­κω­θεὶς * Θε­ὸς καὶ ἄν­θρω­πος.

Ἀλ­λη­λού­ϊ­α, ἀλ­λη­λού­ϊ­α, ἀλ­λη­λού­ϊ­α· δό­ξα σοι ὁ Θε­ός. (ἐκ γ´)

Συ­να­πτὴ μι­κρά, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις· 

Ὅ­τι ηὐ­λό­γη­ταί Σου...

ΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ

Ἡ Ὑ­πα­κο­ή. Ἦ­χος β´.

Με­τὰ τὸ Πά­θος πο­ρευ­θεῖ­σαι ἐν τῷ μνή­μα­τι πρὸς τὸ μυ­ρί­σαι τὸ σῶ­μά σου αἱ γυ­ναῖ­κες Χρι­στὲ ὁ Θε­ός, εἶ­δον Ἀγ­γέ­λους ἐν τῷ τά­φῳ καὶ ἐ­ξέ­στη­σαν· φω­νῆς γὰρ ἤ­κου­ον ἐξ αὐ­τῶν, ὅ­τι ἀ­νέ­στη ὁ Κύ­ρι­ος, δω­ρού­με­νος τῷ κό­σμῳ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Οἱ Ἀ­να­βαθ­μοί. Ἦ­χος β´.

Ἀν­τί­φω­νον Α´.

Ἐν τῷ οὐ­ρα­νῷ τὰ ὄμ­μα­τα, ἐκ­πέμ­πω μου τῆς καρ­δί­ας, πρὸς σὲ Σω­τήρ· Σῶ­σόν με σῇ ἐ­πι­λάμ­ψει.
Ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς, τοὺς πταί­ον­τάς σοι πολ­λά, καθ᾿ ἑ­κά­στην ὥ­ραν, ὦ Χρι­στέ μου, καὶ δὸς πρὸ τέ­λους τρό­πους, τοῦ με­τα­νο­εῖν σοι.

Δό­ξα. Καὶ νῦν.

Ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, τὸ βα­σι­λεύ­ειν πέ­λει, τὸ ἁ­γι­ά­ζειν, τὸ κι­νεῖν τὴν κτί­σιν· Θε­ὸς γάρ ἐ­στιν, ὁ­μο­ού­σι­ος Πα­τρὶ καὶ Λό­γῳ.

Ἀν­τί­φω­νον Β´.

Εἰ­μὴ ὅ­τι Κύ­ρι­ος ἦν ἐν ἡ­μῖν, τίς ἱ­κα­νὸς σῷ­ος φυ­λα­χθῆ­ναι, ἐκ τοῦ ἐ­χθροῦ ἅ­μα, καὶ ἀν­θρω­πο­κτό­νου;
Τοῖς ὀ­δοῦ­σιν αὐ­τῶν, μὴ πα­ρα­δῷς Σω­τὴρ τὸν σὸν δοῦ­λον· λέ­ον­τος τρό­πον κατ᾿ ἐ­μοῦ κι­νοῦν­ται, καὶ γὰρ οἱ ἐ­χθροί μου.

Δό­ξα. Καὶ νῦν.

Ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, ζω­αρ­χί­α καὶ γέ­ρας· πάν­τα γὰρ τὰ κτι­στά, ὡς Θε­ὸς ὢν δυ­να­μοῖ, συν­τη­ρεῖ ἐν Πα­τρὶ δι᾿ Υἱ­οῦ δέ.

Ἀν­τί­φω­νον Γ´.

Οἱ πε­ποι­θό­τες ἐ­πὶ Κύ­ρι­ον, ἐ­οί­κα­σιν ὄ­ρει τῷ ἁ­γί­ῳ, οἳ οὐ­δα­μῶς σα­λεύ­ον­ται, προ­σβο­λαῖς τοῦ Βε­λί­αρ.
Ἐν ἀ­νο­μί­αις χεῖ­ρας αὐ­τῶν μὴ ἐ­κτει­νά­τω­σαν οἱ θεί­ως ζῶν­τες· οὐ γὰρ ἐ­ᾷ Χρι­στός, τῇ ῥά­βδῳ τὸν κλῆ­ρον αὐ­τοῦ.

Δό­ξα. Καὶ νῦν.

Ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, προ­σπη­γά­ζει πᾶ­σα σο­φί­α, ἔν­θεν χά­ρις Ἀ­πο­στό­λοις, καὶ τοῖς ἄ­θλοις κα­τα­στέ­φον­ται Μάρ­τυ­ρες, καὶ Προ­φῆ­ται ὁ­ρῶ­σιν.

Προ­κεί­με­νον. Ψαλμὸς ζ´ (7).

Ἐ­ξε­γέρ­θη­τι, Κύ­ρι­ε ὁ Θε­ός μου, ἐν προ­στάγ­μα­τι ᾧ ἐ­νε­τεί­λω, καὶ συ­να­γω­γὴ λα­ῶν κυ­κλώ­σει σε. (δίς)

Στίχ. Κύ­ρι­ε, ὁ Θε­ός μου, ἐ­πὶ σοὶ ἤλ­πι­σα· σῶ­σόν με ἐκ πάν­των τῶν δι­ω­κόν­των με καὶ ρῦ­σαί με.

Ἐ­ξε­γέρ­θη­τι, Κύ­ρι­ε ὁ Θε­ός μου...

ΤΑΞΙΣ ΕΩΘΙΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ὁ δι­ά­κο­νος·Τοῦ Κυ­ρί­ου δε­η­θῶ­μεν.

Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σον.

Ὁ ἱ­ε­ρεύς·Ὅ­τι ἅ­γι­ος εἶ, ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν, ...

Ἀ­μήν. Πᾶ­σα πνο­ὴ αἰ­νε­σά­τω τὸν Κύ­ρι­ον.

Πᾶ­σα πνο­ὴ αἰ­νε­σά­τω τὸν Κύ­ρι­ον.

Στίχ. Αἰ­νεῖ­τε τὸν Θε­ὸν ἐν τοῖς ἁ­γί­οις αὐ­τοῦ· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν στε­ρε­ώ­μα­τι τῆς δυ­νά­με­ως αὐ­τοῦ.

Αἰ­νε­σά­τω πνο­ὴ… πᾶ­σα τὸν Κύ­ρι­ον.

Ὁ δι­ά­κο­νος·Καὶ ὑ­πὲρ τοῦ κα­τα­ξι­ω­θῆ­ναι ἡ­μᾶς...

Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σον. (γ´)

Ὁ δι­ά­κο­νος·Σο­φί­α· ὀρ­θοί· ἀ­κού­σω­μεν τοῦ ἁ­γί­ου Εὐ­αγ­γε­λί­ου.

Ὁ ἱ­ε­ρεύς·Εἰ­ρή­νη πᾶ­σι.

Καὶ τῷ Πνεύ­μα­τί σου.

Ὁ ἱ­ε­ρεύς·Ἐκ τοῦ κα­τὰ Λου­κᾶν ἁ­γί­ου Εὐ­αγ­γε­λί­ου τὸ ἀ­νά­γνω­σμα.

Ὁ δι­ά­κο­νος·Πρό­σχω­μεν.

Δό­ξα σοι, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.

Ὁ ἱ­ε­ρεὺς ἀ­να­γι­νώ­σκει 

τὸ ἐν­δι­ά­τα­κτον ἑ­ω­θι­νὸν Εὐ­αγ­γέ­λι­ον.

Ἑ­ωθινὸν Δ´ 

Ἐκ τοῦ κα­τὰ Λου­κᾶν (κδ´ 1-12).

Τῇ μι­ᾷ τῶν σαβ­βά­των ὄρ­θρου βα­θέ­ος ἦλ­θον γυ­ναῖ­κες ἐ­πὶ τὸ μνῆ­μα φέ­ρου­σαι ἃ ἡ­τοί­μα­σαν ἀ­ρώ­μα­τα, καί τι­νες σὺν αὐ­ταῖς. Εὗ­ρον δὲ τὸν λί­θον ἀ­πο­κε­κυ­λι­σμέ­νον ἀ­πὸ τοῦ μνη­μεί­ου, καὶ εἰ­σελ­θοῦ­σαι οὐχ εὗ­ρον τὸ σῶ­μα τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ. Καὶ ἐ­γέ­νε­το ἐν τῷ δι­α­πο­ρεῖ­σθαι αὐ­τὰς πε­ρὶ τού­του καὶ ἰ­δοὺ ἄν­δρες δύ­ο ἐ­πέ­στη­σαν αὐ­ταῖς ἐν ἐ­σθή­σε­σιν ἀ­στρα­πτού­σαις. Ἐμ­φό­βων δὲ γε­νο­μέ­νων αὐ­τῶν καὶ κλι­νου­σῶν τὸ πρό­σω­πον εἰς τὴν γῆν εἶ­πον πρὸς αὐ­τάς· Τί ζη­τεῖ­τε τὸν ζῶν­τα με­τὰ τῶν νε­κρῶν; Οὐκ ἔ­στιν ὧ­δε, ἀλλ᾿ ἠ­γέρ­θη· μνή­σθη­τε ὡς ἐ­λά­λη­σεν ὑ­μῖν ἔ­τι ὢν ἐν τῇ Γα­λι­λαί­ᾳ, λέ­γων ὅ­τι δεῖ τὸν υἱ­ὸν τοῦ ἀν­θρώ­που πα­ρα­δο­θῆ­ναι εἰς χεῖ­ρας ἀν­θρώ­πων ἁ­μαρ­τω­λῶν καὶ σταυ­ρω­θῆ­ναι, καὶ τῇ τρί­τῃ ἡ­μέ­ρᾳ ἀ­να­στῆ­ναι. Καὶ ἐ­μνή­σθη­σαν τῶν ῥη­μά­των αὐ­τοῦ, καὶ ὑ­πο­στρέ­ψα­σαι ἀ­πὸ τοῦ μνη­μεί­ου ἀ­πήγ­γει­λαν ταῦ­τα πάν­τα τοῖς ἕν­δε­κα καὶ πᾶ­σι τοῖς λοι­ποῖς. Ἦ­σαν δὲ ἡ Μα­γδα­λη­νὴ Μα­ρί­α καὶ Ἰ­ω­άν­να καὶ Μα­ρί­α Ἰ­α­κώ­βου καὶ αἱ λοι­παὶ σὺν αὐ­ταῖς, αἳ ἔ­λε­γον πρὸς τοὺς ἀ­πο­στό­λους ταῦ­τα. Καὶ ἐ­φά­νη­σαν ἐ­νώ­πι­ον αὐ­τῶν ὡ­σεὶ λῆ­ρος τὰ ῥή­μα­τα αὐ­τῶν, καὶ ἠ­πί­στουν αὐ­ταῖς. Ὁ δὲ Πέ­τρος ἀ­να­στὰς ἔ­δρα­μεν ἐ­πὶ τὸ μνη­μεῖ­ον, καὶ πα­ρα­κύ­ψας βλέ­πει τὰ ὀ­θό­νι­α κεί­με­να μό­να, καὶ ἀ­πῆλ­θε πρὸς ἑ­αυ­τὸν θαυ­μά­ζων τὸ γε­γο­νός.

Δό­ξα σοι, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.

Ὁ Προ­ε­στὼς ἢ ὁ Ἀ­να­γνώ­στης·

Ἀ­νά­στα­σιν Χρι­στοῦ θε­α­σά­με­νοι, * προ­σκυ­νή­σω­μεν ἅ­γι­ον Κύ­ρι­ον Ἰ­η­σοῦν, * τὸν μό­νον ἀ­να­μάρ­τη­τον. * Τὸν σταυ­ρόν σου, Χρι­στέ, προ­σκυ­νοῦ­μεν * καὶ τὴν ἁ­γί­αν σου ἀ­νά­στα­σιν * ὑ­μνοῦ­μεν καὶ δο­ξά­ζο­μεν· * σὺ γὰρ εἶ Θε­ὸς ἡ­μῶν, *ἐ­κτός σου ἄλ­λον οὐκ οἴ­δα­μεν, * τὸ ὄ­νο­μά σου ὀ­νο­μά­ζο­μεν. * Δεῦ­τε πάν­τες οἱ πι­στοὶ προ­σκυ­νή­σω­μεν * τὴν τοῦ Χρι­στοῦ ἁ­γί­αν ἀ­νά­στα­σιν· * ἰ­δοὺ γὰρ ἦλ­θε δι­ὰ τοῦ Σταυ­ροῦ * χα­ρὰ ἐν ὅ­λῳ τῷ κό­σμῳ. * Δι­ὰ παν­τὸς εὐ­λο­γοῦν­τες τὸν Κύ­ρι­ον, * ὑ­μνοῦ­μεν τὴν ἀ­νά­στα­σιν αὐ­τοῦ. * Σταυ­ρὸν γὰρ ὑ­πο­μεί­νας δι᾿ ἡ­μᾶς, * θα­νά­τῳ θά­να­τον ὤ­λε­σεν.

Οἱ χο­ροὶ ψάλ­λουν ἀν­τι­φω­νι­κῶς κα­τὰ στί­χον τὸν ν´ ψαλ­μόν, προ­τάσ­σον­τες (ἐν Κυ­ρι­α­κῇ) τὴν προ­φώ­νη­σιν Ἐ­λε­ῆ­μον.

Ἦ­χος β´.

Ἐ­λέ­η­σόν με, ὁ Θε­ός, κα­τὰ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ός σου καὶ κα­τὰ τὸ πλῆ­θος τῶν οἰ­κτιρ­μῶν σου ἐ­ξά­λει­ψον τὸ ἀ­νό­μη­μά μου.
Ἐ­πὶ πλεῖ­ον πλῦ­νόν με ἀ­πὸ τῆς ἀ­νο­μί­ας μου καὶ ἀ­πὸ τῆς ἁ­μαρ­τί­ας μου κα­θά­ρι­σόν με.

Ὅ­τι τὴν ἀ­νο­μί­αν μου ἐ­γὼ γι­νώ­σκω, καὶ ἡ ἁ­μαρ­τί­α μου ἐ­νώ­πι­όν μού ἐ­στι δι­ὰ παν­τός.

Σοὶ μό­νῳ ἥ­μαρ­τον καὶ τὸ πο­νη­ρὸν ἐ­νώ­πι­όν σου ἐ­ποί­η­σα, ὅ­πως ἂν δι­και­ω­θῇς ἐν τοῖς λό­γοις σου καὶ νι­κή­σῃς ἐν τῷ κρί­νε­σθαί σε.

Ἰ­δοὺ γὰρ ἐν ἀ­νο­μί­αις συ­νε­λή­φθην, καὶ ἐν ἁ­μαρ­τί­αις ἐ­κίσ­ση­σέ με ἡ μή­τηρ μου.

Ἰ­δοὺ γὰρ ἀ­λή­θει­αν ἠ­γά­πη­σας, τὰ ἄ­δη­λα καὶ τὰ κρύ­φι­α τῆς σο­φί­ας σου ἐ­δή­λω­σάς μοι.

Ῥαν­τι­εῖς με ὑσ­σώ­πῳ, καὶ κα­θα­ρι­σθή­σο­μαι· πλυ­νεῖς με, καὶ ὑ­πὲρ χι­ό­να λευ­καν­θή­σο­μαι.

Ἀ­κου­τι­εῖς μοι ἀ­γαλ­λί­α­σιν καὶ εὐ­φρο­σύ­νην· ἀ­γαλ­λι­ά­σον­ται ὀ­στέ­α τε­τα­πει­νω­μέ­να.

Ἀ­πό­στρε­ψον τὸ πρό­σω­πόν σου ἀ­πὸ τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν μου καὶ πά­σας τὰς ἀ­νο­μί­ας μου ἐ­ξά­λει­ψον.

Καρ­δί­αν κα­θα­ρὰν κτί­σον ἐν ἐ­μοί, ὁ Θε­ός, καὶ πνεῦ­μα εὐ­θὲς ἐγ­καί­νι­σον ἐν τοῖς ἐγ­κά­τοις μου.

Μὴ ἀ­πορ­ρί­ψῃς με ἀ­πὸ τοῦ προ­σώ­που σου, καὶ τὸ Πνεῦ­μά σου τὸ ἅ­γι­ον μὴ ἀν­τα­νέ­λῃς ἀπ᾿ ἐ­μοῦ.

Ἀ­πό­δος μοι τὴν ἀ­γαλ­λί­α­σιν τοῦ σω­τη­ρί­ου σου, καὶ πνεύ­μα­τι ἡ­γε­μο­νι­κῷ στή­ρι­ξόν με.

Δι­δά­ξω ἀ­νό­μους τὰς ὁ­δούς σου, καὶ ἀ­σε­βεῖς ἐ­πὶ σὲ ἐ­πι­στρέ­ψου­σι.
Ῥῦ­σαί με ἐξ αἱ­μά­των, ὁ Θε­ός, ὁ Θε­ὸς τῆς σω­τη­ρί­ας μου· ἀ­γαλ­λι­ά­σε­ται ἡ γλῶσ­σά μου τὴν δι­και­ο­σύ­νην σου.

Κύ­ρι­ε, τὰ χεί­λη μου ἀ­νοί­ξεις, καὶ τὸ στό­μα μου ἀ­ναγ­γε­λεῖ τὴν αἴ­νε­σίν σου.

Ὅ­τι, εἰ ἠ­θέ­λη­σας θυ­σί­αν, ἔ­δω­κα ἄν· ὁ­λο­καυ­τώ­μα­τα οὐκ εὐ­δο­κή­σεις.

Θυ­σί­α τῷ Θε­ῷ πνεῦ­μα συν­τε­τριμ­μέ­νον· καρ­δί­αν συν­τε­τριμ­μέ­νην καὶ τε­τα­πει­νω­μέ­νην ὁ Θε­ὸς οὐκ ἐ­ξου­δε­νώ­σει.

Ἀ­γά­θυ­νον, Κύ­ρι­ε, ἐν τῇ εὐ­δο­κί­ᾳ σου τὴν Σι­ών, καὶ οἰ­κο­δο­μη­θή­τω τὰ τεί­χη Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ.

Τό­τε εὐ­δο­κή­σεις θυ­σί­αν δι­και­ο­σύ­νης, ἀ­να­φο­ρὰν καὶ ὁ­λο­καυ­τώ­μα­τα.

Τό­τε ἀ­νοί­σου­σιν ἐ­πὶ τὸ θυ­σι­α­στή­ρι­όν σου μό­σχους.

Ἐν Κυ­ρι­α­κῇ προ­στί­θε­ται εἰς τὸν τε­λευ­ταῖ­ον στί­χον τὸ ἐ­φύ­μνι­ον· Καὶ ἐ­λέ­η­σόν με, ὁ Θε­ός.

Δό­ξα.

Ταῖς τῶν Ἀ­πο­στό­λων * πρε­σβε­ί­αις, ἐ­λε­ῆ­μον, * ἐ­ξά­λει­ψον τὰ πλή­θη *τῶν ἐ­μῶν ἐγ­κλη­μά­των.

Καὶ νῦν.

Ταῖς τῆς Θε­ο­τό­κου * πρε­σβε­ί­αις, ἐ­λε­ῆ­μον, * ἐ­ξά­λει­ψον τὰ πλή­θη *τῶν ἐ­μῶν ἐγ­κλη­μά­των.

Καὶ τὸ πεν­τη­κο­στά­ρι­ον. Ἦ­χος ὁ αὐ­τός.

Στίχ. Ἐ­λέ­η­σόν με, ὁ Θε­ός, κα­τὰ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ός σου, καὶ κα­τὰ τὸ πλῆ­θος τῶν οἰ­κτιρ­μῶν σου ἐ­ξά­λει­ψον τὸ ἀ­νό­μη­μά μου.

Ἀ­να­στὰς ὁ Ἰ­η­σοῦς ἀ­πὸ τοῦ τά­φου, * κα­θὼς προ­εῖ­πεν, * ἔ­δω­κεν ἡ­μῖν *τὴν αἰ­ώ­νι­ον ζω­ὴν * καὶ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Σῶ­σον, ὁ Θε­ός, τὸν λα­όν Σου... Κύριε, ἐ­λέ­η­σον (ιβ´). Ἐ­λέ­ει καὶ οἰ­κτιρ­μοῖς... Ἀμήν.

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Ὁ τοῦ Πά­σχα με­τὰ τῶν εἱρ­μῶν καὶ τῶν δύ­ο θε­ο­το­κί­ων (κα­τα­λιμ­πα­νο­μέ­νου τοῦ κα­νό­νος τῶν μυ­ρο­φό­ρων).

Κα­νὼν τοῦ Πά­σχα.

ᾨ­δὴ α´. Ἦ­χος α´. Ὁ Εἱρ­μός.

Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα, λαμ­πρυν­θῶ­μεν λα­οί, Πά­σχα Κυ­ρί­ου Πά­σχα· ἐκ γὰρ θα­νά­του πρὸς ζω­ήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐ­ρα­νόν, Χρι­στὸς ὁ Θε­ός, ἡ­μᾶς δι­ε­βί­βα­σεν, ἐ­πι­νί­κι­ον ᾄ­δον­τας. (δίς)

Στίχ. Δό­ξα τῇ ἁ­γί­ᾳ Ἀ­να­στά­σει σου, Κύ­ρι­ε.

Κα­θαρ­θῶ­μεν τὰς αἰ­σθή­σεις, καὶ ὀ­ψό­με­θα τῷ ἀ­προ­σί­τῳ Φω­τὶ τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, Χρι­στὸν ἐ­ξα­στρά­πτον­τα, καί, Χαί­ρε­τε, φά­σκον­τα, τρα­νῶς ἀ­κου­σό­με­θα, ἐ­πι­νί­κι­ον ᾄ­δον­τες.

Στίχ. Δό­ξα τῇ ἁ­γί­ᾳ Ἀ­να­στά­σει σου, Κύ­ρι­ε.

Οὐ­ρα­νοὶ μὲν ἐ­πα­ξί­ως εὐ­φραι­νέ­σθω­σαν, γῆ δὲ ἀ­γαλ­λι­ά­σθω, ἑ­ορ­τα­ζέ­τω δὲ κό­σμος, ὁ­ρα­τός τε ἅ­πας καὶ ἀ­ό­ρα­τος· Χρι­στὸς γὰρ ἐ­γή­γερ­ται, εὐ­φρο­σύ­νη αἰ­ώ­νι­ος.

Κα­νὼν τῆς Θε­ο­τό­κου, οὗ ἡ ἀ­κρο­στι­χὶς ἐν τοῖς πρώ­τοις Τρο­πα­ρί­οις. Θε­ο­φά­νους.

Ἦ­χος καὶ Εἱρ­μὸς ὁ αὐ­τός.

Δό­ξα.

Θα­να­τώ­σε­ως τὸν ὅ­ρον ἀ­νε­μό­χλευ­σας, τὴν αἰ­ω­νί­αν ζω­ήν, κυ­ο­φο­ρή­σα­σα Χρι­στόν, τὸν ἐκ τά­φου ἀ­να­λάμ­ψαν­τα σή­με­ρον, Παρ­θέ­νε πα­νά­μω­με, καὶ τὸν κό­σμον φω­τί­σαν­τα.

Καὶ νῦν.

Ἀ­να­στάν­τα κα­τι­δοῦ­σα σὸν Υἱ­ὸν καὶ Θε­όν, χαί­ροις σὺν Ἀ­πο­στό­λοις, θε­ο­χα­ρί­τω­τε ἁ­γνή, καὶ τὸ Χαῖ­ρε πρω­τουρ­γῶς, ὡς πάν­των χα­ρᾶς, αἰ­τί­α εἰσ­δέ­δε­ξαι, Θε­ο­μῆ­τορ πα­νά­μω­με.

ᾨ­δὴ γ´. Ἦχος α´. Ὁ Εἱρ­μός.

Δεῦ­τε πό­μα πί­ω­μεν και­νόν, οὐκ ἐκ πέ­τρας ἀ­γό­νου τε­ρα­τουρ­γού­με­νον, ἀλλ᾿ ἀ­φθαρ­σί­ας πη­γήν, ἐκ τά­φου ὀμ­βρή­σαν­τος Χρι­στοῦ, ἐν ᾧ στε­ρε­ού­με­θα. (δίς)

Στίχ. Δό­ξα τῇ ἁ­γί­ᾳ Ἀ­να­στά­σει σου Κύ­ρι­ε.

Νῦν πάν­τα πε­πλή­ρω­ται φω­τός, οὐ­ρα­νός τε καὶ γῆ καὶ τὰ κα­τα­χθό­νι­α· ἑ­ορ­τα­ζέ­τω γοῦν πᾶ­σα κτί­σις τὴν Ἔ­γερ­σιν Χρι­στοῦ, ἐν ᾗ ἐ­στε­ρέ­ω­ται.

Στίχ. Δό­ξα τῇ ἁ­γί­ᾳ Ἀ­να­στά­σει σου, Κύ­ρι­ε.

Χθὲς συ­νε­θα­πτό­μην σοι Χρι­στέ, συ­νε­γεί­ρο­μαι σή­με­ρον ἀ­να­στάν­τι σοι· συ­νε­σταυ­ρού­μην σοι χθές· αὐ­τός με συν­δό­ξα­σον Σω­τήρ, ἐν τῇ βα­σι­λεί­ᾳ σου.

Τῆς Θε­ο­τό­κου. Ὁ αὐ­τός.

Δό­ξα.
Ἐ­πὶ τὴν ἀ­κή­ρα­τον ζω­ήν, ἐ­πα­νέρ­χο­μαι σή­με­ρον ἀ­γα­θό­τη­τι, τοῦ γεν­νη­θέν­τος ἐκ σοῦ, καὶ πᾶ­σι τοῖς πέ­ρα­σιν Ἁ­γνή, τὸ φέγ­γος ἀ­στρά­ψαν­τος.

Καὶ νῦν.

Θε­ὸν ὃν ἐ­κύ­η­σας σαρ­κί, ἐκ νε­κρῶν κα­θὼς εἶ­πεν ἐ­ξε­γει­ρό­με­νον, θε­α­σα­μέ­νη Ἁ­γνή, χό­ρευ­ε, καὶ τοῦ­τον, ὡς Θε­όν, ἄ­χραν­τε με­γά­λυ­νε.

Συ­να­πτὴ μι­κρά, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις· 

Ὅ­τι σὺ εἶ ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν...

ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Κάθισμα τῶν Μυ­ρο­φό­ρων.

Ἦ­χος β´. Τὰ ἄ­νω ζη­τῶν.

Τὰ μύ­ρα θερ­μῶς, τῷ τά­φῳ προ­σκο­μί­ζου­σαι, Γυ­ναῖ­κες Σω­τήρ, Ἀγ­γέ­λου τῇ λαμ­πρό­τη­τι, τὰς ψυ­χὰς ἠ­γάλ­λον­το, καὶ Θε­όν σε τῶν ὅ­λων ἐ­κή­ρυτ­τον, καὶ Μα­θη­ταῖς ἐ­βό­ων· Ὄν­τως ἀ­νέ­στη ἐκ τά­φου ἡ πάν­των ζω­ή.

Δό­ξα. Καὶ νῦν. Ἦ­χος ὁ αὐ­τός.

Τῶν Μα­θη­τῶν σου ὁ χο­ρός, σὺν Μυ­ρο­φό­ροις γυ­ναι­ξίν, ἀ­γάλ­λε­ται συμ­φώ­νως· κοι­νὴν γὰρ ἑ­ορ­τὴν σὺν αὐ­ταῖς ἑ­ορ­τά­ζου­σιν εἰς δό­ξαν καὶ τι­μὴν τῆς σῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, καὶ δι᾿ αὐ­τῶν βο­ῶ­μέν σοι· Φι­λάν­θρω­πε Κύ­ρι­ε, τῷ λα­ῷ σου πα­ρά­σχου τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Συ­να­πτὴ μι­κρά, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις· 

Σὺ γὰρ εἶ ὁ Βα­σι­λεύς...

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

Κον­τά­κι­ον καὶ Οἶ­κος τῶν Μυ­ρο­φό­ρων.

Κον­τά­κι­ον. Ἦ­χος β´. Αὐ­τό­με­λον.

Τὸ Χαῖ­ρε ταῖς Μυ­ρο­φό­ροις φθεγ­ξά­με­νος, τὸν θρῆ­νον τῆς προ­μή­το­ρος Εὔ­ας κα­τέ­παυ­σας, τῇ Ἀ­να­στά­σει σου, Χρι­στὲ ὁ Θε­ός· τοῖς Ἀ­πο­στό­λοις δὲ τοῖς σοῖς κη­ρύτ­τειν ἐ­πέ­τα­ξας· ὁ Σω­τὴρ ἐ­ξα­νέ­στη τοῦ μνή­μα­τος.

Ὁ Οἶ­κος.

Ἐ­πὶ τὸν τά­φον σου Σω­τήρ, αἱ Μυ­ρο­φό­ροι πο­ρευ­ό­με­ναι, πρὸς ἑ­αυ­τὰς δι­η­πό­ρουν τῷ νο­ΐ, καὶ ἐ­φθέγ­γον­το· Τίς ἡ­μῖν τὸν λί­θον ἀ­πο­κυ­λί­σει τοῦ μνή­μα­τος; Καὶ ἀ­να­βλέ­ψα­σαι, ὁ­ρῶ­σιν ὅ­τι ὁ λί­θος ἀ­πο­κε­κύ­λι­σται· τῇ μορ­φῇ δὲ τοῦ Ἀγ­γέ­λου σὺν τῇ στο­λῇ ἐ­θαμ­βοῦν­το, συ­νεί­χον­το δὲ τρό­μῳ, καὶ φεύ­γειν ἐ­νό­μι­ζον· καὶ πρὸς αὐ­τὰς ὁ νε­α­νί­σκος ἐ­βό­η­σε· Μὴ φο­βεῖ­σθε ὑ­μεῖς· ὃν ζη­τεῖ­τε, ἀ­νέ­στη· δεῦ­τε, ἴ­δε­τε τὸν τό­πον, ὅ­που ἔ­κει­το τὸ σῶ­μα τοῦ Ἰ­η­σοῦ, καὶ τα­χὺ πο­ρευ­θεῖ­σαι, ἀ­παγ­γεί­λα­τε τοῖς Μα­θη­ταῖς· Ὁ Σω­τὴρ ἐ­ξα­νέ­στη τοῦ μνή­μα­τος.

Συ­να­ξά­ρι­ον.

Τῇ Δ´ τοῦ αὐ­τοῦ μη­νὸς μνή­μη τῆς Ἁ­γί­ας Μάρ­τυ­ρος Πε­λα­γί­ας τῆς ἀ­πὸ Ταρ­σοῦ.

Στίχ. Βο­ὸς τὸ χαλ­κούρ­γη­μα πῦρ φα­νὲν φλέ­γον,
Βλη­θεῖ­σαν ἔν­δον τὴν Πε­λα­γί­αν φλέ­γει.
Ἀμ­φὶ τε­τάρ­τῃ Πε­λα­γί­η καύ­θη βο­ΐ χαλ­κῷ.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ μνή­μη τοῦ Ὁ­σί­ου Πα­τρὸς ἡ­μῶν Ἱ­λα­ρί­ου τοῦ θαυ­μα­τουρ­γοῦ.

Στίχ. Ἔ­γνων τὸν Ἱ­λά­ρι­ον ἱ­λα­ρὸν φύ­σει,
Ὃς θαυ­μα­τουρ­γεῖ κἂν τά­φῳ τε­θει­μέ­νος.

Ὁ Ὅ­σι­ος Πα­τὴρ ἡ­μῶν Νι­κη­φό­ρος, ὁ ἡ­γού­με­νος μο­νῆς τοῦ Μη­δι­κί­ου, ἐν εἰ­ρή­νῃ τε­λει­οῦ­ται.

Στίχ. Τῆς ἀ­ρε­τῆς τὸ θεῖ­ον ἤ­ρα­το στέ­φος,
Ὁ θεῖ­ος ἀρ­θεὶς ἐκ βί­ου Νι­κη­φό­ρος.

Ὁ Ὅ­σι­ος Νι­κη­φό­ρος, ὁ ἡ­συ­χά­σας ἐν τοῖς ἐ­ρη­μι­κω­τέ­ροις τοῦ Ἄ­θω, ὁ συγ­γρά­ψας τὴν σο­φὴν μέ­θο­δον πε­ρὶ νο­ε­ρᾶς προ­σευ­χῆς, ἐν εἰ­ρή­νῃ τε­λει­οῦ­ται.

Στίχ. Σοὶ χά­ριν ἴ­σμεν, ὦ Πά­τερ Νι­κη­φό­ρε,
Τέ­χνην Προ­σευ­χῆς, ἣν ἀ­φῆ­κας τῷ βί­ῳ.
Τέ­χνην Προ­σευ­χῆς, ἣν ἀ­φῆ­κας τῷ βί­ῳ.

Μνή­μη τοῦ Ὁ­σί­ου Πα­τρὸς ἡ­μῶν Ἀ­θα­να­σί­ου Ἐ­πι­σκό­που Κο­ρίν­θου, ὃς κε­κοί­μη­ται κα­τὰ τῷ 957 ἐ­πὶ τῶν βα­σι­λέ­ων Βα­σι­λεί­ου τοῦ Βουλ­γα­ρο­κτό­νου καὶ τοῦ ἀ­δελ­φοῦ αὐ­τοῦ Κων­σταν­τί­νου.

Στίχ. Ἀ­θα­να­σί­ῳ προ­σφέ­ρειν αἶ­νον πρέ­πον.
Ἀ­ξί­αν αἴ­νου ἀ­ρε­τὴν γὰρ εἵ­λε­το.
Ἀ­ξί­αν αἴ­νου ἀ­ρε­τὴν γὰρ εἵ­λε­το.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ ἡ Ἀ­νά­μνη­σις τῆς ἀ­να­κο­μι­δῆς τῶν λει­ψά­νων τοῦ Ἁ­γί­ου καὶ φί­λου τοῦ Χρι­στοῦ Λα­ζά­ρου καὶ τῆς μυ­ρο­φό­ρου Μα­ρί­ας τῆς Μα­γδα­λη­νῆς, γε­νο­μέ­νης ἐ­πὶ Λέ­ον­τος τοῦ φι­λο­σό­φου κα­τὰ τῷ 890. Τε­λεῖ­ται δὲ ἡ αὐ­τῶν σύ­να­ξις ἐν τῇ εὐ­α­γε­στά­τῃ μο­νῇ, τῇ πα­ρὰ τοῦ αὐ­τοῦ βα­σι­λέ­ως ἐπ᾿ ὀ­νό­μα­τι τοῦ Ἁ­γί­ου Λα­ζά­ρου συ­στά­σῃ.

Στίχ. Σὺ καὶ νε­κρὰ ζῇς, εἰ σι­γᾷς δὲ τῇ πό­λει,
Ἔ­χει τις ὡς πρὶν ἔκ­στα­σίς σε, Μα­ρί­α.
Ἔ­χει τις ὡς πρὶν ἔκ­στα­σίς σε, Μα­ρί­α.
Δε­ί­μας σοι οἶ­κον ὁ φι­λό­χρι­στος ἄ­ναξ,
«Λάζαρε δεῦ­ρο»  χρι­στο­μι­μή­τως κρά­ζει.
Φάσκει,  Ῥα­βου­νί,  Μα­ρί­α Χρι­στῷ πά­λιν·
Λέγει, τί; Χρι­στός· Θάψαν ἄ­στυ με σκέ­πε.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, μνή­μη τῶν Ἁ­γί­ων ἐν­δό­ξων τοῦ Χρι­στοῦ Μαρ­τύ­ρων Ἀ­φρο­δι­σί­ου, Λε­ον­τί­ου, Ἀν­τω­νί­νου, Μελ­δᾶ, Βα­λε­ρι­α­νοῦ, Μα­κρο­βί­ου, καὶ τοῦ πλή­θους τῶν σὺν αὐ­τοῖς ἐν Σκυ­θο­πό­λει τῆς Πα­λαι­στί­νης μαρ­τυ­ρη­σάν­των.

Στίχ. Ἐκ Σκυ­θου­πό­λε­ως εἰς Πόλιν τὴν θε­ί­αν,
Χω­ροῦ­σι Μάρτυρες λη­ψό­με­νοι στέ­φη.
Χω­ροῦ­σι Μάρτυρες λη­ψό­με­νοι στέ­φη.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, μνή­μη τῶν Ὁ­σί­ων ἀ­δελ­φῶν Ἀλ­φά­νωφ· Κλή­μεν­τος, Κυ­ρίλ­λου, Νι­κη­φό­ρου, Νι­κή­τα καὶ Ἰ­σα­άκ, τῶν ἐν Νόβγκοροντ θε­ο­φι­λῶς ἀ­σκη­σάν­των.

Στίχ. Ὁ­σι­ο­χρι­στώ­νυ­μος πεν­τα­δελ­φί­α,
Χρι­στῷ σύ­νε­στιν, Ἄλ­φᾳ τε καὶ Ὠ­μέ­γᾳ.
Χρι­στῷ σύ­νε­στιν, Ἄλ­φᾳ τε καὶ Ὠ­μέ­γᾳ.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, μνή­μη τῆς Ὁ­σί­ας Μόνικας, μη­τρὸς τοῦ Ἁ­γί­ου Αὐ­γου­στί­νου ἐ­πι­σκό­που Ἱπ­πῶ­νος.
Στίχ. Μήτηρ τέ­ξα­σα σαρκί τε καὶ δα­κρύ­οις,
Αὐ­γου­στῖ­νον Μόνικα ἐ­δε­ί­χθη μό­νη.
Αὐ­γου­στῖ­νον Μόνικα ἐ­δε­ί­χθη μό­νη.

Εἶ­τα τὸ τοῦ Πεν­τη­κο­στα­ρί­ου.

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, Κυ­ρι­α­κῇ τρί­τῃ ἀ­πὸ τοῦ Πάσχα, τὴν τῶν ἁ­γί­ων Ἐν­δό­ξων Μυ­ρο­φό­ρων γυ­ναι­κῶν ἑ­ορ­τὴν ἑ­ορ­τά­ζο­μεν, ἔ­τι δὲ μνε­ί­αν ποι­ο­ύ­με­θα καὶ τοῦ ἐξ Ἀ­ρι­μα­θα­ί­ας Ἰ­ω­σήφ, ὃς ἦν μα­θη­τὴς κε­κρυμ­μέ­νος, πρὸς δέ, καὶ τοῦ νυ­κτε­ρι­νοῦ μα­θη­τοῦ Νι­κο­δή­μου.

Στίχ. Χρι­στῷ φέ­ρου­σιν αἱ Μα­θή­τρι­αι μύ­ρα.
Ἐ­γὼ δὲ τα­ύ­ταις ὕ­μνον, ὡς μύ­ρον φέ­ρω.
Ἐ­γὼ δὲ τα­ύ­ταις ὕ­μνον, ὡς μύ­ρον φέ­ρω.

[Ἦ­σαν δὲ ἀμ­φό­τε­ροι εὐ­σχή­μο­νες Βου­λευ­ταί, μὴ συγ­κα­τα­τε­θει­μέ­νοι τῇ βου­λῇ καὶ τῇ πρά­ξει τῶν Ἰ­ου­δαί­ων. Αἱ δὲ Μα­θή­τρι­αι Μυ­ρο­φό­ροι, αἱ πα­ρα­στᾶ­σαι μα­κρό­θεν τῇ Θε­ο­σώ­μῳ Τα­φῇ τοῦ Λυ­τρω­τοῦ καὶ λί­αν πρω­ῒ τῆς μι­ᾶς Σαβ­βά­των εὐ­αγ­γε­λι­σθεῖ­σαι τὴν Ἀ­νά­στα­σιν, ἦ­σαν· Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νή, Μα­ρί­α ἡ τοῦ Κλω­πᾶ, Σα­λώ­μη, Ἰ­ω­άν­να γυ­νὴ Χου­ζᾶ, Σου­σάν­να καὶ ἕ­τε­ραι ἀ­νώ­νυ­μοι σὺν αὐ­ταῖς.]
*
Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, τε­λοῦν­ται καὶ το­πι­καὶ Πα­νη­γύ­ρεις· ἐν Θεσ­σα­λο­νί­κῃ, πάν­των τῶν ἐν τῇ Ἱ­ε­ρᾷ Μη­τρο­πό­λει ταύ­τῃ ἀ­σκή­σει καὶ ἀ­θλή­σει δι­α­λαμ­ψάν­των Ἁ­γί­ων· ἐν Χί­ῳ, Εὐ­βοί­ᾳ καὶ Ἠ­πεί­ρῳ ὁ­μοί­ως δι­α­λαμ­ψάν­των Ἁ­γί­ων· ἐν Κα­λά­μαις Ἠ­λί­α Νε­ο­μάρ­τυ­ρος τοῦ Ἀρ­δού­νη +1695)· ἐν Χώ­ρᾳ Τρι­φυλ­λί­ας τοῦ Νε­ο­μάρ­τυ­ρος Δη­μη­τρί­ου (+1803)· ἐν Καρ­δίτ­σῃ Σε­ρα­φεὶμ Ἱ­ε­ρο­μάρ­τυ­ρος Ἐ­πι­σκό­που Φα­να­ρί­ου (+1601)· ἐν Ἄρ­τῃ τῶν Ὁ­σί­ων Θε­ο­χά­ρους καὶ Ἀ­πο­στό­λου τῶν αὐ­τα­δέλ­φων· ἐν Μαν­δα­μά­δῳ δέ, Πα­νή­γυ­ρις τοῦ Παμ­με­γί­στου Τα­ξι­άρ­χου Μι­χα­ήλ, ἐ­πὶ τοῖς ἐγ­και­νί­οις τοῦ ἱ­ε­ροῦ προ­σκυ­νή­μα­τος.

Ταῖς τῶν ἁ­γί­ων Μυ­ρο­φό­ρων πρε­σβεί­αις, Χρι­στὲ ὁ Θε­ὸς ἐ­λέ­η­σον καὶ σῶ­σον ἡ­μᾶς. Ἀ­μήν.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ

Τοῦ Πά­σχα

Ψάλ­λον­ται ἀ­πὸ τῆς Κυ­ρι­α­κῆς τοῦ Πά­σχα μέ­χρι τοῦ Σαβ­βά­του πρὸ τῆς Κυ­ρι­α­κῆς τοῦ Τυ­φλοῦ, (ἐ­κτὸς τῆς Με­σο­πεν­τη­κο­στῆς καὶ τῶν με­θε­όρ­των αὐ­τῆς), καὶ τῇ Τε­τάρ­τῃ τῆς ἀ­πο­δό­σε­ως τοῦ Πά­σχα.

ᾨ­δὴ α´. Ἦ­χος α´.

Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα, * λαμ­πρυν­θῶ­μεν, λα­οί· *Πά­σχα Κυ­ρί­ου Πά­σχα· * ἐκ γὰρ θα­νά­του πρὸς ζω­ὴν * καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐ­ρα­νὸν * Χρι­στὸς ὁ Θε­ὸς *ἡ­μᾶς δι­ε­βί­βα­σεν, * ἐ­πι­νί­κι­ον ᾄ­δον­τας.

ᾨ­δὴ γ´.

Δεῦ­τε πό­μα πί­ω­μεν και­νόν, * οὐκ ἐκ πέ­τρας ἀ­γό­νου τε­ρα­τουρ­γού­με­νον, * ἀλλ᾿ ἀ­φθαρ­σί­ας πη­γὴν * ἐκ τά­φου ὀμ­βρή­σαν­τος Χρι­στοῦ, * ἐν ᾧ στε­ρε­ού­με­θα.

ᾨ­δὴ δ´.

Ἐ­πὶ τῆς θεί­ας φυ­λα­κῆς, * ὁ θε­η­γό­ρος Ἀβ­βα­κοὺμ * στή­τω μεθ᾿ ἡ­μῶν καὶ δει­κνύ­τω * φα­ε­σφό­ρον ἄγ­γε­λον *δι­α­πρυ­σί­ως λέ­γον­τα· * Σή­με­ρον σω­τη­ρί­α τῷ κό­σμῳ, * ὅ­τι ἀ­νέ­στη Χρι­στὸς * ὡς παν­το­δύ­να­μος.

ᾨ­δὴ ε´.

Ὀρ­θρί­σω­μεν ὄρ­θρου βα­θέ­ος * καὶ ἀν­τὶ μύ­ρου τὸν ὕ­μνον * προ­σοί­σω­μεν τῷ Δε­σπό­τῃ· * καὶ Χρι­στὸν ὀ­ψό­με­θα, * δι­και­ο­σύ­νης ἥ­λι­ον, *πᾶ­σι ζω­ὴν ἀ­να­τέλ­λον­τα.

ᾨ­δὴ στ´.

Κα­τῆλ­θες * ἐν τοῖς κα­τω­τά­τοις τῆς γῆς * καὶ συ­νέ­τρι­ψας μο­χλούς, * αἰ­ω­νί­ους κα­τό­χους *πε­πε­δη­μέ­νων, Χρι­στέ, * καὶ τρι­ή­με­ρος, * ὡς ἐκ κή­τους Ἰ­ω­νᾶς, * ἐ­ξα­νέ­στης τοῦ τά­φου.

ᾨ­δὴ ζ´.

Ὁ παῖ­δας ἐκ κα­μί­νου ῥυ­σά­με­νος, * γε­νό­με­νος ἄν­θρω­πος * πά­σχει ὡς θνη­τὸς *καὶ δι­ὰ πά­θους τὸ θνη­τὸν * ἀ­φθαρ­σί­ας ἐν­δύ­ει εὐ­πρέ­πει­αν, * ὁ μό­νος εὐ­λο­γη­τὸς * τῶν πα­τέ­ρων Θε­ὸς * καὶ ὑ­πε­ρέν­δο­ξος.

ᾨ­δὴ η´.

Αἰ­νοῦ­μεν, εὐ­λο­γοῦ­μεν, προ­σκυ­νοῦ­μεν
τὸν Κύ­ρι­ον, * ὑ­μνοῦν­τες καὶ ὑ­πε­ρυ­ψοῦν­τες αὐ­τὸν εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας.

Αὕ­τη ἡ κλη­τὴ καὶ ἁ­γί­α ἡ­μέ­ρα, * ἡ μί­α τῶν Σαβ­βά­των, * ἡ βα­σι­λὶς καὶ κυ­ρί­α, * ἑ­ορ­τῶν ἑ­ορ­τὴ * καὶ πα­νή­γυ­ρίς ἐ­στι πα­νη­γύ­ρε­ων, * ἐν ᾗ εὐ­λο­γοῦ­μεν * Χρι­στὸν εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας.

Ὁ δι­ά­κο­νος·Τὴν Θε­ο­τό­κον καὶ μη­τέ­ρα τοῦ φω­τός, ἐν ὕ­μνοις τι­μῶν­τες με­γα­λύ­νο­μεν.

Ἡ Τι­μι­ω­τέ­ρα οὐ στι­χο­λο­γεῖ­ται.
Ἐκ τοῦ Κα­νό­νος τοῦ Πά­σχα ἡ θ´ ᾠ­δή.

Στίχ. α´. Με­γά­λυ­νον ψυ­χή μου, τὸν ἐ­θε­λου­σί­ως πα­θόν­τα καὶ τα­φέν­τα καὶ ἐ­ξα­να­στάν­τα τρι­ή­με­ρον ἐκ τά­φου.

Φω­τί­ζου, φω­τί­ζου, ἡ νέ­α Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ· ἡ γὰρ δό­ξα Κυ­ρί­ου ἐ­πὶ σὲ ἀ­νέ­τει­λε. Χό­ρευ­ε νῦν, καὶ ἀ­γάλ­λου Σι­ών· σὺ δὲ ἁ­γνή, τέρ­που Θε­ο­τό­κε, ἐν τῇ ἐ­γέρ­σει τοῦ τό­κου σου.

Στίχ. β´. Με­γά­λυ­νον ψυ­χή μου τὸν ἐ­ξα­να­στάν­τα, τρι­ή­με­ρον ἐκ τά­φου, Χρι­στὸν τὸν ζω­ο­δό­την.

Φω­τί­ζου, φω­τί­ζου, ἡ νέ­α Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ· ἡ γὰρ δό­ξα Κυ­ρί­ου ἐ­πὶ σὲ ἀ­νέ­τει­λε. Χό­ρευ­ε νῦν, καὶ ἀ­γάλ­λου Σι­ών· σὺ δὲ ἁ­γνή, τέρ­που Θε­ο­τό­κε, ἐν τῇ ἐ­γέρ­σει τοῦ τό­κου σου.

Στίχ. γ´. Χρι­στὸς τὸ και­νὸν Πά­σχα, τὸ ζω­ό­θυ­τον θῦ­μα, ἀ­μνὸς Θε­οῦ ὁ αἴ­ρων τὴν ἁ­μαρ­τί­αν κό­σμου.

Ὢ θεί­ας! ὢ φί­λης! ὢ γλυ­κυ­τά­της σου φω­νῆς· μεθ᾿ ἡ­μῶν ἀ­ψευ­δῶς γάρ, ἐ­πηγ­γεί­λω ἔ­σε­σθαι, μέ­χρι τερ­μά­των αἰ­ῶ­νος Χρι­στέ· ἣν οἱ πι­στοί, ἄγ­κυ­ραν ἐλ­πί­δος, κα­τέ­χον­τες ἀ­γαλ­λό­με­θα.

Στίχ. δ´. Σή­με­ρον πᾶ­σα κτί­σις ἀ­γάλ­λε­ται καὶ χαί­ρει, ὅ­τι Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη, καὶ ᾅ­δης ἐ­σκυ­λεύ­θη.

Ὦ Πά­σχα τὸ μέ­γα, καὶ ἱ­ε­ρώ­τα­τον Χρι­στέ· ὦ σο­φί­α καὶ Λό­γε, τοῦ Θε­οῦ καὶ δύ­να­μις· δί­δου ἡ­μῖν ἐ­κτυ­πώ­τε­ρον, σοῦ με­τα­σχεῖν, ἐν τῇ Ἀ­νε­σπέ­ρῳ ἡ­μέ­ρᾳ τῆς βα­σι­λεί­ας σου.
Τῆς Θε­ο­τό­κου. Ὁ αὐ­τός.

Δό­ξα.
Στίχ. ε´. Με­γά­λυ­νον ψυ­χή μου, τὴν τι­μι­ω­τέ­ραν καὶ ἐν­δο­ξω­τέ­ραν τῶν ἄ­νω στρα­τευ­μά­των.

Συμ­φώ­νως Παρ­θέ­νε, σὲ μα­κα­ρί­ζο­μεν πι­στοί· Χαῖ­ρε πύ­λη Κυ­ρί­ου· χαῖ­ρε πό­λις ἔμ­ψυ­χε· χαῖ­ρε, δι᾿ ἧς ἡ­μῖν ἔ­λαμ­ψε, σή­με­ρον φῶς τοῦ ἐκ σοῦ τε­χθέν­τος, τῆς ἐκ νε­κρῶν ἀ­να­στά­σε­ως.

Καὶ νῦν.

Στίχ. Ϛ´. Χαῖ­ρε, Παρ­θέ­νε, χαῖ­ρε· χαῖ­ρε εὐ­λο­γη­μέ­νη, χαῖ­ρε δε­δο­ξα­σμέ­νη· σὸς γὰρ Υἱ­ὸς ἀ­νέ­στη τρι­ή­με­ρος ἐκ τά­φου.
Εὐ­φραί­νου, ἀ­γάλ­λου, ἡ θεί­α πύ­λη τοῦ φω­τός· ὁ γὰρ δύ­νας ἐν τά­φῳ, Ἰ­η­σοῦς ἀ­νέ­τει­λε, λάμ­ψας ἡ­λί­ου φαι­δρό­τε­ρον, καὶ τοὺς πι­στοὺς πάν­τας κα­ταυ­γά­σας, θε­ο­χα­ρί­τω­τε Δέ­σποι­να.

Κα­τα­βα­σί­α. ᾨ­δὴ θ´.

Ὁ ἄγ­γε­λος ἐ­βό­α * τῇ κε­χα­ρι­τω­μέ­νῃ· *
Ἁ­γνὴ Παρ­θέ­νε, χαῖ­ρε, καὶ πά­λιν ἐ­ρῶ· Χαῖ­ρε· *
ὁ σὸς υἱ­ὸς ἀ­νέ­στη * τρι­ή­με­ρος ἐκ τά­φου.

Φω­τί­ζου, φω­τί­ζου, * ἡ νέ­α Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ· *ἡ γὰρ δό­ξα Κυ­ρί­ου * ἐ­πὶ σὲ ἀ­νέ­τει­λε. * Χό­ρευ­ε νῦν, καὶ ἀ­γάλ­λου Σι­ών· * σὺ δὲ ἁ­γνή, *τέρ­που, Θε­ο­τό­κε, * ἐν τῇ ἐ­γέρ­σει τοῦ τό­κου σου.
Συ­να­πτὴ μι­κρά, μεθ᾿ ἣν ἐκ­φώ­νη­σις·
Ὅ­τι σὲ αἰ­νοῦ­σι πᾶ­σαι αἱ δυ­νά­μεις...

ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ

Ἦ­χος β´.

Ἅ­γι­ος Κύ­ρι­ος ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν.

Ἅ­γι­ος Κύ­ρι­ος ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν.

Ἅ­γι­ος Κύ­ρι­ος ὁ Θε­ὸς ἡ­μῶν. Ὑ­ψοῦ­τε Κύ­ρι­ον τὸν Θε­ὸν ἡ­μῶν καὶ προ­σκυ­νεῖ­τε τῷ ὑ­πο­πο­δί­ῳ τῶν πο­δῶν αὐ­τοῦ, … ὅ­τι ἅ­γι­ός ἐ­στιν.

Ἐ­ξα­πο­στει­λά­ρι­ον τοῦ Πά­σχα. Ἦ­χος β´.

Σαρ­κὶ ὑ­πνώ­σας ὡς θνη­τός, ὁ Βα­σι­λεὺς καὶ Κύ­ρι­ος, τρι­ή­με­ρος ἐ­ξα­νέ­στης, Ἀ­δὰμ ἐ­γεί­ρας ἐκ φθο­ρᾶς καὶ κα­ταρ­γή­σας θά­να­τον, Πά­σχα τῆς ἀ­φθαρ­σί­ας, τοῦ κό­σμου σω­τή­ρι­ον.

Καὶ τῶν Μυ­ρο­φό­ρων.

Αὐ­τό­με­λον. Ἦ­χος β´.

Γυ­ναῖ­κες ἀ­κου­τί­σθη­τε, φω­νὴν ἀ­γαλ­λι­ά­σε­ως· Τύ­ραν­νον ᾅ­δην πα­τή­σας, φθο­ρᾶς ἐ­ξή­γει­ρα κό­σμον· δρά­με­τε Φί­λοις εἴ­πα­τε, τοῖς ἐ­μοῖς εὐ­αγ­γέ­λι­α· βού­λο­μαι γὰρ τὸ πλά­σμα μου, χα­ρὰν ἐ­κεῖ­θεν αὐ­γά­σαι, ἐξ ἧς προ­ῆλ­θεν ἡ λύ­πη.

ΑΙΝΟΙ

Ἦ­χος β´.

Πᾶ­σα πνο­ὴ αἰ­νε­σά­τω τὸν Κύ­ρι­ον. Αἰ­νεῖ­τε τὸν Κύ­ρι­ον ἐκ τῶν οὐ­ρα­νῶν, αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν τοῖς ὑ­ψί­στοις. Σοὶ πρέ­πει ὕ­μνος τῷ Θε­ῷ.

Αἰ­νεῖ­τε αὐ­τόν, πάν­τες οἱ ἄγ­γε­λοι αὐ­τοῦ· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τόν, πᾶ­σαι αἱ δυ­νά­μεις αὐ­τοῦ. Σοὶ πρέ­πει ὕ­μνος τῷ Θε­ῷ.
Ἡ Στι­χο­λο­γί­α (Ψαλ­μοὶ ρμη´, ρμθ´) καί·

Στι­χη­ρὰ Ἀ­να­στά­σι­μα. Ἦ­χος β´.

Στίχ. Αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐ­πὶ ταῖς δυ­να­στεί­αις αὐ­τοῦ· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν κα­τὰ τὸ πλῆ­θος τῆς με­γα­λω­σύ­νης αὐ­τοῦ.

Πᾶ­σα πνο­ὴ καὶ πᾶ­σα κτί­σις, σὲ δο­ξά­ζει Κύ­ρι­ε, ὅ­τι δι­ὰ τοῦ Σταυ­ροῦ τὸν θά­να­τον κα­τήρ­γη­σας, ἵ­να δεί­ξῃς τοῖς λα­οῖς, τὴν ἐκ νε­κρῶν σου ἀ­νά­στα­σιν, ὡς μό­νος φι­λάν­θρω­πος.

Στίχ. Αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν ἤ­χῳ σάλ­πιγ­γος· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν ψαλ­τη­ρί­ῳ καὶ κι­θά­ρᾳ.

Εἰ­πά­τω­σαν Ἰ­ου­δαῖ­οι, πῶς οἱ στρα­τι­ῶ­ται ἀ­πώ­λε­σαν, τη­ροῦν­τες τὸν Βα­σι­λέ­α; Δι­α­τί γὰρ ὁ λί­θος οὐκ ἐ­φύ­λα­ξε τὴν πέ­τραν τῆς ζω­ῆς; ἢ τὸν τα­φέν­τα δό­τω­σαν, ἢ ἀ­να­στάν­τα προ­σκυ­νεί­τω­σαν, λέ­γον­τες σὺν ἡ­μῖν· Δό­ξα τῷ πλή­θει τῶν οἰ­κτιρ­μῶν σου, Σω­τὴρ ἡ­μῶν δό­ξα σοι.

Στίχ. Αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν τυμ­πά­νῳ καὶ χο­ρῷ· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν χορ­δαῖς καὶ ὀρ­γά­νῳ.

Χαί­ρε­τε λα­οί, καὶ ἀ­γαλ­λι­ᾶ­σθε. Ἄγ­γε­λος ἐ­κά­θι­σεν εἰς τὸν λί­θον τοῦ μνή­μα­τος· αὐ­τὸς ἡ­μᾶς εὐ­ηγ­γε­λί­σα­το εἰ­πών· Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, ὁ Σω­τὴρ τοῦ κό­σμου, καὶ ἐ­πλή­ρω­σε τὰ σύμ­παν­τα εὐ­ω­δί­ας. Χαί­ρε­τε λα­οί, καὶ ἀ­γαλ­λι­ᾶ­σθε.

Στίχ. Αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν κυμ­βά­λοις εὐ­ή­χοις· αἰ­νεῖ­τε αὐ­τὸν ἐν κυμ­βά­λοις ἀ­λα­λαγ­μοῦ. Πᾶ­σα πνο­ὴ αἰ­νε­σά­τω τὸν Κύ­ρι­ον.
Ἄγ­γε­λος μὲν τὸ Χαῖ­ρε, πρὸ τῆς σῆς συλ­λή­ψε­ως Κύ­ρι­ε, τῇ Κε­χα­ρι­τω­μέ­νῃ ἐ­κό­μι­σεν· Ἄγ­γε­λος δὲ τὸν λί­θον τοῦ ἐν­δό­ξου σου μνή­μα­τος, ἐν τῇ σῇ ἀ­να­στά­σει ἐ­κύ­λι­σεν. Ὁ μέν, ἀν­τὶ τῆς λύ­πης, εὐ­φρο­σύ­νης σύμ­βο­λα μη­νύ­ων, ὁ δέ, ἀν­τὶ θα­νά­του, Δε­σπό­την ζω­ο­δό­την κη­ρύτ­των ἡ­μῖν. Δι­ὸ βο­ῶ­μέν σοι· Εὐ­ερ­γέ­τα τῶν ἁ­πάν­των Κύ­ρι­ε δό­ξα σοι.

Στι­χη­ρὰ τοῦ Πά­σχα. Ἦ­χος πλ. α´.

Στίχ. Ἀ­να­στή­τω ὁ Θε­ός, καὶ δι­α­σκορ­πι­σθή­τω­σαν οἱ ἐ­χθροὶ αὐ­τοῦ, καὶ φυ­γέ­τω­σαν ἀ­πὸ προ­σώ­που αὐ­τοῦ οἱ μι­σοῦν­τες αὐ­τόν.

Πά­σχα ἱ­ε­ρὸν ἡ­μῖν σή­με­ρον ἀ­να­δέ­δει­κται· Πά­σχα και­νόν, Ἅ­γι­ον· Πά­σχα μυ­στι­κόν· Πά­σχα παν­σε­βά­σμι­ον· Πά­σχα Χρι­στὸς ὁ λυ­τρω­τής· Πά­σχα ἄ­μω­μον· Πά­σχα μέ­γα· Πά­σχα τῶν πι­στῶν· Πά­σχα, τὸ πύ­λας ἡ­μῖν τοῦ Πα­ρα­δεί­σου ἀ­νοῖ­ξαν· Πά­σχα, πάν­τας ἁ­γι­ά­ζον πι­στούς.

Στίχ. Ὡς ἐ­κλεί­πει κα­πνός, ἐ­κλι­πέ­τω­σαν, ὡς τή­κε­ται κη­ρὸς ἀ­πὸ προ­σώ­που πυ­ρός.

Δεῦ­τε ἀ­πὸ θέ­ας Γυ­ναῖ­κες εὐ­αγ­γε­λί­στρι­αι, καὶ τῇ Σι­ὼν εἴ­πα­τε· Δέ­χου παρ᾿ ἡ­μῶν χα­ρᾶς εὐ­αγ­γέ­λι­α, τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως Χρι­στοῦ· τέρ­που, χό­ρευ­ε, καὶ ἀ­γάλ­λου Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ, τὸν Βα­σι­λέ­α Χρι­στόν, θε­α­σα­μέ­νη ἐκ τοῦ μνή­μα­τος, ὡς νυμ­φί­ον προ­ερ­χό­με­νον.

Στίχ. Οὕ­τως ἀ­πο­λοῦν­ται οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ ἀ­πὸ προ­σώ­που τοῦ Θε­οῦ, καὶ οἱ δί­και­οι εὐ­φραν­θή­τω­σαν.

Αἱ Μυ­ρο­φό­ροι γυ­ναῖ­κες, ὄρ­θρου βα­θέ­ος, ἐ­πι­στᾶ­σαι πρὸς τὸ μνῆ­μα τοῦ Ζω­ο­δό­του, εὗ­ρον Ἄγ­γε­λον, ἐ­πὶ τὸν λί­θον κα­θή­με­νον, καὶ αὐ­τὸς προ­σφθεγ­ξά­με­νος, αὐ­ταῖς οὕ­τως ἔ­λε­γε· Τί ζη­τεῖ­τε τὸν ζῶν­τα με­τὰ τῶν νε­κρῶν; τί θρη­νεῖ­τε τὸν ἄ­φθαρ­τον ὡς ἐν φθο­ρᾷ; ἀ­πελ­θοῦ­σαι κη­ρύ­ξα­τε, τοῖς αὐ­τοῦ Μα­θη­ταῖς.

Στίχ. Αὕ­τη ἡ ἡ­μέ­ρα, ἣν ἐ­ποί­η­σεν ὁ Κύ­ρι­ος, ἀ­γαλ­λι­α­σώ­με­θα, καὶ εὐ­φραν­θῶ­μεν ἐν αὐ­τῇ.

Πά­σχα τὸ τερ­πνόν· Πά­σχα Κυ­ρί­ου, Πά­σχα· Πά­σχα παν­σε­βά­σμι­ον ἡ­μῖν ἀ­νέ­τει­λε· Πά­σχα, ἐν χα­ρᾷ ἀλ­λή­λους πε­ρι­πτυ­ξώ­με­θα· ὦ Πά­σχα λύ­τρον λύ­πης· καὶ γὰρ ἐκ τά­φου σή­με­ρον ὥ­σπερ ἐκ πα­στοῦ, ἐ­κλάμ­ψας Χρι­στός, τὰ Γύ­ναι­α χα­ρᾶς ἔ­πλη­σε λέ­γων· Κη­ρύ­ξα­τε Ἀ­πο­στό­λοις.

Δό­ξα. Ἑ­ωθινὸν Β´. Ἦ­χος β´.

Με­τὰ μύ­ρων προ­σελ­θού­σαις, ταῖς πε­ρὶ τὴν Μα­ρι­ὰμ γυ­ναι­ξί, καὶ δι­α­πο­ρου­μέ­ναις, πῶς ἔ­σται αὐ­ταῖς τυ­χεῖν τοῦ ἐ­φε­τοῦ, ὡ­ρά­θη ὁ λί­θος με­τηρ­μέ­νος, καὶ θεῖ­ος νε­α­νί­ας, κα­τα­στέλ­λων τὸν θό­ρυ­βον αὐ­τῶν τῆς ψυ­χῆς· Ἠ­γέρ­θη γάρ φη­σιν, Ἰ­η­σοῦς ὁ Κύ­ρι­ος· δι­ὸ κη­ρύ­ξα­τε τοῖς κή­ρυ­ξιν αὐ­τοῦ Μα­θη­ταῖς, εἰς τὴν Γα­λι­λαί­αν δρα­μεῖν, καὶ ὄ­ψε­σθε αὐ­τόν, ἀ­να­στάν­τα ἐκ νε­κρῶν, ὡς ζω­ο­δό­την καὶ Κύ­ρι­ον.

Καὶ νῦν. Ἦ­χος πλ. α´.

Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα, καὶ λαμ­πρυν­θῶ­μεν τῇ πα­νη­γύ­ρει, καὶ ἀλ­λή­λους πε­ρι­πτυ­ξώ­με­θα. Εἴ­πω­μεν ἀ­δελ­φοί, καὶ τοῖς μι­σοῦ­σιν ἡ­μᾶς· Συγ­χω­ρή­σω­μεν πάν­τα τῇ Ἀ­να­στά­σει, καὶ οὕ­τω βο­ή­σω­μεν· Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.

Καὶ εὐ­θὺς ψάλ­λε­ται 

εἰς τὸν ἦ­χον τῆς Κυ­ρι­α­κῆς

Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

Δό­ξα σοι τῷ δεί­ξαν­τι τὸ φῶς. * Δό­ξα ἐν ὑ­ψί­στοις Θε­ῷ * καὶ ἐ­πὶ γῆς εἰ­ρή­νη, *ἐν ἀν­θρώ­ποις εὐ­δο­κί­α.

Ὑ­μνοῦ­μέν σε, * εὐ­λο­γοῦ­μέν σε, *προ­σκυ­νοῦ­μέν σε, * δο­ξο­λο­γοῦ­μέν σε, * εὐ­χα­ρι­στοῦ­μέν σοι *δι­ὰ τὴν με­γά­λην σου δό­ξαν.
Κύ­ρι­ε βα­σι­λεῦ, * ἐ­που­ρά­νι­ε Θε­έ, *Πά­τερ παν­το­κρά­τορ· * Κύ­ρι­ε Υἱ­ὲ μο­νο­γε­νές, * Ἰ­η­σοῦ Χρι­στέ, *καὶ ἅ­γι­ον Πνεῦ­μα.
Κύ­ρι­ε ὁ Θε­ός, * ὁ ἀ­μνὸς τοῦ Θε­οῦ, *ὁ Υἱ­ὸς τοῦ Πα­τρός, * ὁ αἴ­ρων τὴν ἁ­μαρ­τί­αν τοῦ κό­σμου, * ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς, * ὁ αἴ­ρων τὰς ἁ­μαρ­τί­ας τοῦ κό­σμου.
Πρόσ­δε­ξαι τὴν δέ­η­σιν ἡ­μῶν, * ὁ κα­θή­με­νος ἐν δε­ξι­ᾷ τοῦ Πα­τρός, * καὶ ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς.
Ὅ­τι σὺ εἶ μό­νος ἅ­γι­ος, * σὺ εἶ μό­νος Κύ­ρι­ος, * Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, *εἰς δό­ξαν Θε­οῦ Πα­τρός. Ἀ­μήν.
Καθ᾿ ἑ­κά­στην ἡ­μέ­ραν εὐ­λο­γή­σω σε * καὶ αἰ­νέ­σω τὸ ὄ­νο­μά σου εἰς τὸν αἰ­ῶ­να * καὶ εἰς τὸν αἰ­ῶ­να τοῦ αἰ­ῶ­νος.
Κα­τα­ξί­ω­σον, Κύ­ρι­ε, * ἐν τῇ ἡ­μέ­ρᾳ ταύ­τῃ *ἀ­να­μαρ­τή­τους φυ­λα­χθῆ­ναι ἡ­μᾶς.
Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε, * ὁ Θε­ὸς τῶν πα­τέ­ρων ἡ­μῶν, * καὶ αἰ­νε­τὸν καὶ δε­δο­ξα­σμέ­νον τὸ ὄ­νο­μά σου * εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας. Ἀ­μήν.
Γέ­νοι­το, Κύ­ρι­ε, * τὸ ἔ­λε­ός σου ἐφ᾿ ἡ­μᾶς, * κα­θά­περ ἠλ­πί­σα­μεν ἐ­πὶ σέ.
Εὐ­λο­γη­τὸς εἶ, Κύ­ρι­ε· * δί­δα­ξόν με τὰ δι­και­ώ­μα­τά σου. (ἐκ γ´)
Κύ­ρι­ε, * κα­τα­φυ­γὴ ἐ­γε­νή­θης ἡ­μῖν * ἐν γε­νε­ᾷ καὶ γε­νε­ᾷ. *Ἐ­γὼ εἶ­πα· * Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σόν με· * ἴ­α­σαι τὴν ψυ­χήν μου, *ὅ­τι ἥ­μαρ­τόν σοι.
Κύ­ρι­ε, πρὸς σὲ κα­τέ­φυ­γον· * δί­δα­ξόν με τοῦ ποι­εῖν τὸ θέ­λη­μά σου, * ὅ­τι σὺ εἶ ὁ Θε­ός μου.
Ὅ­τι πα­ρὰ σοὶ πη­γὴ ζω­ῆς· * ἐν τῷ φω­τί σου ὀ­ψό­με­θα φῶς.
Πα­ρά­τει­νον τὸ ἔ­λε­ός σου * τοῖς γι­νώ­σκου­σί σε.
Ἅ­γι­ος ὁ Θε­ός, * ἅ­γι­ος ἰ­σχυ­ρός, *ἅ­γι­ος ἀ­θά­να­τος· * ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς. (ἐκ γ´)
Δό­ξα Πα­τρὶ καὶ Υἱ­ῷ καὶ ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι.
Καὶ νῦν καὶ ἀ­εὶ καὶ εἰς τοὺς αἰ­ῶ­νας τῶν αἰ­ώ­νων. Ἀ­μήν.
Ἅ­γι­ος ἀ­θά­να­τος· * ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς.
Καὶ πά­λιν ἰ­σχυ­ρο­τέ­ρᾳ φω­νῇ·
Ἅ­γι­ος ὁ Θε­ός, * ἅ­γι­ος ἰ­σχυ­ρός, * ἅ­γι­ος ἀ­θά­να­τος· * ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς.
Καὶ τὸ ἀ­να­στά­σι­μον τρο­πά­ρι­ον. Ἦ­χος δ´.
Σή­με­ρον σω­τη­ρί­α τῷ κό­σμῳ γέ­γο­νεν· * ᾄ­σω­μεν τῷ ἀ­να­στάν­τι ἐκ τά­φου * καὶ ἀρ­χη­γῷ τῆς ζω­ῆς ἡ­μῶν· * κα­θε­λὼν γὰρ τῷ θα­νά­τῳ τὸν θά­να­τον * τὸ νῖ­κος ἔ­δω­κεν ἡ­μῖν * καὶ τὸ μέ­γα ἔ­λε­ος.

Εἰς τὴν Α´ Ὥ­ραν. Ἑ­ωθινὸν δ´. Ἦ­χος δ´.

Ὄρ­θρος ἦν βα­θύς, καὶ αἱ γυ­ναῖ­κες ἦλ­θον ἐ­πὶ τὸ μνῆ­μά σου Χρι­στέ· ἀλ­λὰ τὸ σῶ­μα οὐχ εὑ­ρέ­θη, τὸ πο­θού­με­νον αὐ­ταῖς· δι­ὸ ἀ­πο­ρου­μέ­ναις, οἱ ταῖς ἀ­στρα­πτού­σαις ἐ­σθή­σε­σιν ἐ­πι­στάν­τες. Τί τὸν ζῶν­τα, με­τὰ τῶν νε­κρῶν ζη­τεῖ­τε; ἔ­λε­γον· ἠ­γέρ­θη ὡς προ­εῖ­πε· τί ἀ­μνη­μο­νεῖ­τε τῶν ῥη­μά­των αὐ­τοῦ; Οἷς πει­σθεῖ­σαι, τὰ ὁ­ρα­θέν­τα ἐ­κή­ρυτ­τον· ἀλλ᾿ ἐ­δό­κει λῆ­ρος τὰ εὐ­αγ­γέ­λι­α· οὕ­τως ἦ­σαν ἔ­τι νω­θεῖς οἱ Μα­θη­ταί· ἀλλ᾿ ὁ Πέ­τρος ἔ­δρα­με, καὶ ἰ­δὼν ἐ­δό­ξα­σέ σου, πρὸς ἑ­αυ­τὸν τὰ θαυ­μά­σι­α.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τὸ Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν… (ἐκ γ´).

Ὁ δι­ά­κο­νος τὰ εἰ­ρη­νι­κὰ 

καὶ ὁ ἱ­ε­ρεὺς τὴν ἐκ­φώ­νη­σιν· 

Ὅ­τι πρέ­πει σοι πᾶ­σα δό­ξα…

Τὰ Ἀν­τί­φω­να τοῦ Πά­σχα.

Ἀν­τί­φω­νον Α´. Ἦ­χος β´. Ψαλμὸς ξε´ (65).

Στίχ. Ἀ­λα­λά­ξα­τε τῷ Κυ­ρί­ῳ πᾶ­σα ἡ γῆ. (ξε´ 1)

Ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς Θε­ο­τό­κου, * Σῶ­τερ, σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Στίχ. Ψά­λα­τε δὴ τῷ ὀ­νό­μα­τι αὐ­τοῦ, δό­τε δό­ξαν ἐν αἰ­νέ­σει αὐ­τοῦ. (ξε´ 2)

Ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς Θε­ο­τό­κου, * Σῶ­τερ, σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Στίχ. Εἴ­πα­τε τῷ Θε­ῷ· Ὡς φο­βε­ρὰ τὰ ἔρ­γα σου. Ἐν τῷ πλή­θει τῆς δυ­νά­με­ώς σου ψεύ­σον­ταί σε οἱ ἐ­χθροί σου. (ξε´ 3)

Ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς Θε­ο­τό­κου, * Σῶ­τερ, σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Στίχ. Πᾶ­σα ἡ γῆ προ­σκυ­νη­σά­τω­σάν σοι καὶ ψα­λά­τω­σάν σοι, ψα­λά­τω­σαν δὴ τῷ ὀ­νό­μα­τί σου Ὕ­ψι­στε. (ξε´ 4)

Ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς Θε­ο­τό­κου, * Σῶ­τερ, σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Δό­ξα. Καὶ νῦν.

Ταῖς πρε­σβεί­αις τῆς Θε­ο­τό­κου, * Σῶ­τερ, σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Ὁ δι­ά­κο­νος τὴν μι­κρὰν συ­να­πτὴν
καὶ ὁ ἱ­ε­ρεὺς τὴν ἐκ­φώ­νη­σιν·
Ὅ­τι σὸν τὸ κρά­τος…

Ἀν­τί­φω­νον Β´. Ἦ­χος β´. Ψαλμὸς ξστ´ (66).

Στίχ. Ὁ Θε­ὸς οἰ­κτει­ρή­σαι ἡ­μᾶς, καὶ εὐ­λο­γή­σαι ἡ­μᾶς, ἐ­πι­φά­ναι τὸ πρό­σω­πον αὐ­τοῦ ἐφ᾿ ἡ­μᾶς, καὶ ἐ­λε­ή­σαι ἡ­μᾶς. (ξϚ´ 2)

Σῶ­σον ἡ­μᾶς, Υἱ­ὲ Θε­οῦ, * ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν, * ψάλ­λον­τάς σοι, Ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Στίχ. Τοῦ γνῶ­ναι ἐν τῇ γῇ τὴν ὁ­δόν σου, ἐν πᾶ­σιν ἔ­θνε­σι τὸ σω­τή­ρι­ον σου. (ξϚ´ 3)

Σῶ­σον ἡ­μᾶς, Υἱ­ὲ Θε­οῦ, * ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν, * ψάλ­λον­τάς σοι, Ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Στίχ. Ἐ­ξο­μο­λο­γη­σά­σθω­σάν σοι λα­οί, ὁ Θε­ός, ἐ­ξο­μο­λο­γη­σά­σθω­σάν σοι λα­οὶ πάν­τες. (ξϚ´ 4)

Σῶ­σον ἡ­μᾶς, Υἱ­ὲ Θε­οῦ, * ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν, * ψάλ­λον­τάς σοι, Ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Στίχ. Εὐ­λο­γή­σαι ἡ­μᾶς ὁ Θε­ός, καὶ φο­βη­θή­τω­σαν αὐ­τὸν πάν­τα τὰ πέ­ρα­τα τῆς γῆς. (ξϚ´ 8)

Σῶ­σον ἡ­μᾶς, Υἱ­ὲ Θε­οῦ, * ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν, * ψάλ­λον­τάς σοι, Ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Δό­ξα. Καὶ νῦν.

Ὁ μο­νο­γε­νὴς Υἱ­ὸς καὶ Λό­γος τοῦ Θε­οῦ, * ἀ­θά­να­τος ὑ­πάρ­χων * καὶ κα­τα­δε­ξά­με­νος *δι­ὰ τὴν ἡ­με­τέ­ραν σω­τη­ρί­αν * σαρ­κω­θῆ­ναι ἐκ τῆς ἁ­γί­ας Θε­ο­τό­κου * καὶ ἀ­ει­παρ­θέ­νου Μα­ρί­ας, * ἀ­τρέ­πτως ἐ­ναν­θρω­πή­σας, * σταυ­ρω­θείς τε, Χρι­στὲ ὁ Θε­ός, * θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, * εἷς ὢν τῆς ἁ­γί­ας Τρι­ά­δος, * συν­δο­ξα­ζό­με­νος τῷ Πα­τρὶ * καὶ τῷ ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι, * σῶ­σον ἡ­μᾶς.

Ὁ δι­ά­κο­νος τὴν μι­κρὰν συ­να­πτὴν
καὶ ὁ ἱ­ε­ρεὺς τὴν ἐκ­φώ­νη­σιν·
Ὅ­τι ἀ­γα­θὸς καὶ φι­λάν­θρω­πος…
 
Ἀν­τί­φω­νον Γ´. Ἦ­χος πλ. α´. Ψαλμὸς ξζ´ (67).

Στίχ. Ἀ­να­στή­τω ὁ Θε­ός, καὶ δι­α­σκορ­πι­σθή­τω­σαν οἱ ἐ­χθροὶ αὐ­τοῦ, καὶ φυ­γέ­τω­σαν ἀ­πὸ προ­σώ­που αὐ­τοῦ οἱ μι­σοῦν­τες αὐ­τόν. (ξζ´ 2)

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.

Στίχ. Ὡς ἐ­κλεί­πει κα­πνός, ἐ­κλι­πέ­τω­σαν, ὡς τή­κε­ται κη­ρὸς ἀ­πὸ προ­σώ­που πυ­ρός. (ξζ´ 3)

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.

Στίχ. Οὕ­τως ἀ­πο­λοῦν­ται οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ ἀ­πὸ προ­σώ­που τοῦ Θε­οῦ, καὶ οἱ δί­και­οι εὐ­φραν­θή­τω­σαν. (ξζ´ 3-4)

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.

ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ

Εἰ­σο­δι­κόν. Ἦ­χος β´. 

(Ἐ­ὰν εἰ­σο­δεύ­ουν πολ­λοὶ ἱ­ε­ρεῖς, ψάλ­λουν αὐ­τοὶ τὸ εἰ­σο­δι­κόν).
Ἐν Ἐκ­κλη­σί­αις εὐ­λο­γεῖ­τε τὸν Θε­όν, Κύ­ρι­ον ἐκ πη­γῶν Ἰσ­ρα­ήλ. Σῶ­σον ἡ­μᾶς Υἱ­ὲ Θε­οῦ, ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν… ψάλ­λον­τάς σοι, Ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Οὐ ψάλ­λε­ται πά­λιν τὸ «Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη» 

ἀλλ᾿ εὐ­θὺς τὰ Ἀ­πο­λυ­τί­κι­α.

Ὅ­τε κα­τῆλ­θες πρὸς τὸν θά­να­τον, …
Ὁ εὐ­σχή­μων Ἰ­ω­σήφ, …
Ταῖς Μυ­ρο­φό­ροις γυ­ναι­ξί, …
Χρι­στὸν τὸν Κύ­ρι­ον ἐν νυ­κτὶ ἐ­πε­σκέ­ψα­το· …
Εἶ­τα τὸ Ἀ­πο­λυ­τί­κι­ον τοῦ Ἁ­γί­ου τοῦ Να­οῦ.

Κον­τά­κι­ον τοῦ Πά­σχα.

Ἦ­χος πλ. δ´. Αὐ­τό­με­λον. 

(Ψάλ­λε­ται καθ᾿ ἑ­κά­στην μέ­χρι τῆς ἀ­πο­δό­σε­ως τοῦ Πά­σχα πλὴν τῶν με­θε­όρ­των τοῦ Θω­μᾶ καὶ τῆς Με­σο­πεν­τη­κο­στῆς).
Εἰ καὶ ἐν τά­φῳ * κα­τῆλ­θες, ἀ­θά­να­τε, *ἀλ­λὰ τοῦ ᾅ­δου * κα­θεῖ­λες τὴν δύ­να­μιν· * καὶ ἀ­νέ­στης ὡς νι­κη­τής, * Χρι­στὲ ὁ Θε­ός, *γυ­ναι­ξὶ μυ­ρο­φό­ροις * φθεγ­ξά­με­νος· Χαί­ρε­τε, * καὶ τοῖς σοῖς ἀ­πο­στό­λοις * εἰ­ρή­νην δω­ρού­με­νος, * ὁ τοῖς πε­σοῦ­σι * πα­ρέ­χων ἀ­νά­στα­σιν.

ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Προ­κεί­με­νον. Ἦ­χος β´. (Ψαλ­μὸς ριζ´).
Ἰ­σχύς μου καὶ ὕ­μνη­σίς μου ὁ Κύ­ρι­ος καὶ ἐ­γέ­νε­τό μο­οι εἰς σω­τη­ρί­αν.

Στίχ. Παι­δεύ­ων ἐ­παί­δευ­σέ με ὁ Κύ­ρι­ος καὶ τῷ θα­νά­τῳ οὐ πα­ρέ­δω­κέ με.

Πρά­ξε­ων τῶν Ἀ­πο­στό­λων τὸ Ἀ­νά­γνω­σμα.

(Πρξ. Ϛ´ 1-7)

Ἐν ταῖς ἡ­μέ­ραις ἐ­κεί­ναις, πλη­θυ­νόν­των τῶν μα­θη­τῶν ἐ­γέ­νε­το γογ­γυ­σμὸς τῶν Ἑλ­λη­νι­στῶν πρὸς τοὺς Ἑ­βραί­ους, ὅ­τι πα­ρε­θε­ω­ροῦν­το ἐν τῇ δι­α­κο­νί­ᾳ τῇ κα­θη­με­ρι­νῇ αἱ χῆ­ραι αὐ­τῶν. Προ­σκα­λε­σά­με­νοι δὲ οἱ δώ­δε­κα τὸ πλῆ­θος τῶν μα­θη­τῶν εἶ­πον· Οὐκ ἀ­ρε­στόν ἐ­στιν ἡ­μᾶς κα­τα­λεί­ψαν­τας τὸν λό­γον τοῦ Θε­οῦ δι­α­κο­νεῖν τρα­πέ­ζαις. Ἐ­πι­σκέ­ψα­σθε οὖν, ἀ­δελ­φοί, ἄν­δρας ἐξ ὑ­μῶν μαρ­τυ­ρου­μέ­νους ἑ­πτά, πλή­ρεις Πνεύ­μα­τος Ἁ­γί­ου καὶ σο­φί­ας, οὓς κα­τα­στή­σο­μεν ἐ­πὶ τῆς χρεί­ας ταύ­της· ἡ­μεῖς δὲ τῇ προ­σευ­χῇ καὶ τῇ δι­α­κο­νί­ᾳ τοῦ λό­γου προ­σκαρ­τε­ρή­σο­μεν. Καὶ ἤ­ρε­σεν ὁ λό­γος ἐ­νώ­πι­ον παν­τὸς τοῦ πλή­θους· καὶ ἐ­ξε­λέ­ξαν­το Στέ­φα­νον, ἄν­δρα πλή­ρη πί­στε­ως καὶ Πνεύ­μα­τος Ἁ­γί­ου, καὶ Φί­λιπ­πον καὶ Πρό­χο­ρον καὶ Νι­κά­νο­ρα καὶ Τί­μω­να καὶ Παρ­με­νᾶν καὶ Νι­κό­λα­ον προ­σή­λυ­τον Ἀν­τι­ο­χέ­α, οὓς ἔ­στη­σαν ἐ­νώ­πι­ον τῶν ἀ­πο­στό­λων, καὶ προ­σευ­ξά­με­νοι ἐ­πέ­θη­καν αὐ­τοῖς τὰς χεῖ­ρας. Καὶ ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ ηὔ­ξα­νε, καὶ ἐ­πλη­θύ­νε­το ὁ ἀ­ριθ­μὸς τῶν μα­θη­τῶν ἐν Ἱ­ε­ρου­σα­λὴμ σφό­δρα, πο­λύς τε ὄ­χλος τῶν Ἰ­ου­δαί­ων ὑ­πή­κου­ον τῇ πί­στει.

Ἀλ­λη­λού­ϊ­α (γ´). Ἦ­χος β´. (Ψαλ­μὸς ιθ´).

Στίχ. Ἐ­πα­κού­σαι σου Κύ­ρι­ος ἐν ἡ­μέ­ρᾳ θλί­ψε­ως, ὑ­πε­ρα­σπί­σαι σου τὸ ὄ­νο­μα τοῦ Θε­οῦ Ἰ­α­κώβ.

Κύ­ρι­ε, σῶ­σον τὸν βα­σι­λέ­α, καὶ ἐ­πά­κου­σον ἡ­μῶν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Ἐκ τοῦ κα­τὰ Μᾶρ­κον (ιε´ 43-47, ιϚ´ 1-8).

Τῷ και­ρῷ ἐ­κεί­νῳ ἐλ­θὼν Ἰ­ω­σὴφ ὁ ἀ­πὸ Ἁ­ρι­μα­θαί­ας, εὐ­σχή­μων βου­λευ­τής, ὃς καὶ αὐ­τὸς ἦν προσ­δε­χό­με­νος τὴν βα­σι­λεί­αν τοῦ Θε­οῦ, τολ­μή­σας εἰ­σῆλ­θε πρὸς Πι­λᾶ­τον καὶ ᾐ­τή­σα­το τὸ σῶ­μα τοῦ Ἰ­η­σοῦ. Ὁ δὲ Πι­λᾶ­τος ἐ­θαύ­μα­σεν εἰ ἤ­δη τέ­θνη­κε, καὶ προ­σκα­λε­σά­με­νος τὸν κεν­τυ­ρί­ω­να ἐ­πη­ρώ­τη­σεν αὐ­τὸν εἰ πά­λαι ἀ­πέ­θα­νε· καὶ γνοὺς ἀ­πὸ τοῦ κεν­τυ­ρί­ω­νος ἐ­δω­ρή­σα­το τὸ σῶ­μα τῷ Ἰ­ω­σήφ. Καὶ ἀ­γο­ρά­σας σιν­δό­να καὶ κα­θε­λὼν αὐ­τὸν ἐ­νεί­λη­σε τῇ σιν­δό­νι καὶ κα­τέ­θη­κεν αὐ­τὸν ἐν μνη­μεί­ῳ ὃ ἦν λε­λα­το­μη­μέ­νον ἐκ πέ­τρας, καὶ προ­σε­κύ­λι­σε λί­θον ἐ­πὶ τὴν θύ­ραν τοῦ μνη­μεί­ου. Ἡ δὲ Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νὴ καὶ Μα­ρί­α Ἰ­ω­σῆ ἐ­θε­ώ­ρουν ποῦ τί­θε­ται. Καὶ δι­α­γε­νο­μέ­νου τοῦ σαβ­βά­του Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νὴ καὶ Μα­ρί­α ἡ τοῦ Ἰ­α­κώ­βου καὶ Σα­λώ­μη ἠ­γό­ρα­σαν ἀ­ρώ­μα­τα ἵ­να ἐλ­θοῦ­σαι ἀ­λεί­ψω­σιν αὐ­τόν. Καὶ λί­αν πρω­ῒ τῆς μι­ᾶς σαβ­βά­των ἔρ­χον­ται ἐ­πὶ τὸ μνη­μεῖ­ον, ἀ­να­τεί­λαν­τος τοῦ ἡ­λί­ου. Καὶ ἔ­λε­γον πρὸς ἑ­αυ­τάς· Τίς ἀ­πο­κυ­λί­σει ἡ­μῖν τὸν λί­θον ἐκ τῆς θύ­ρας τοῦ μνη­μεί­ου; Καὶ ἀ­να­βλέ­ψα­σαι θε­ω­ροῦ­σιν ὅ­τι ἀ­πο­κε­κύ­λι­σται ὁ λί­θος· ἦν γὰρ μέ­γας σφό­δρα. Καὶ εἰ­σελ­θοῦ­σαι εἰς τὸ μνη­μεῖ­ον εἶ­δον νε­α­νί­σκον κα­θή­με­νον ἐν τοῖς δε­ξι­οῖς, πε­ρι­βε­βλη­μέ­νον στο­λὴν λευ­κήν, καὶ ἐ­ξε­θαμ­βή­θη­σαν. Ὁ δὲ λέ­γει αὐ­ταῖς· Μὴ ἐκ­θαμ­βεῖ­σθε· Ἰ­η­σοῦν ζη­τεῖ­τε τὸν Να­ζα­ρη­νὸν τὸν ἐ­σταυ­ρω­μέ­νον· ἠ­γέρ­θη, οὐκ ἔ­στιν ὧ­δε· ἴ­δε ὁ τό­πος ὅ­που ἔ­θη­καν αὐ­τόν. Ἀλλ᾿ ὑ­πά­γε­τε εἴ­πα­τε τοῖς μα­θη­ταῖς αὐ­τοῦ καὶ τῷ Πέ­τρῳ ὅ­τι προ­ά­γει ὑ­μᾶς εἰς τὴν Γα­λι­λαί­αν· ἐ­κεῖ αὐ­τὸν ὄ­ψε­σθε, κα­θὼς εἶ­πεν ὑ­μῖν. Καὶ ἐ­ξελ­θοῦ­σαι τα­χύ, ἔ­φυ­γον ἀ­πὸ τοῦ μνη­μεί­ου· εἶ­χε δὲ αὐ­τὰς τρό­μος καὶ ἔκ­στα­σις, καὶ οὐ­δε­νὶ οὐ­δὲν εἶ­πον· ἐ­φο­βοῦν­το γάρ.

Δό­ξα σοι, Κύ­ρι­ε, δό­ξα σοι.

Καὶ γί­νε­ται τὸ κή­ρυγ­μα τοῦ θεί­ου λό­γου.

Καὶ κα­θε­ξῆς ἡ Θεί­α Λει­τουρ­γί­α τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Χρυ­σο­στό­μου.

Εἰς τό· Ἐ­ξαι­ρέ­τω­ς τῆς Πα­να­γί­ας…

Ὁ Εἱρμὸς τῆς θ´ ᾠδῆς. Ἦχος α´.

Ὁ Ἄγ­γε­λος ἐ­βό­α τῇ κε­χα­ρι­τω­μέ­νῃ·
Ἁ­γνὴ Παρ­θέ­νε, χαῖ­ρε, καὶ πά­λιν ἐ­ρῶ, χαῖ­ρε·
ὁ σὸς Υἱ­ὸς ἀ­νέ­στη τρι­ή­με­ρος ἐκ τά­φου.

Φω­τί­ζου, φω­τί­ζου, ἡ νέ­α Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ· ἡ γὰρ δό­ξα Κυ­ρί­ου ἐ­πὶ σὲ ἀ­νέ­τει­λε. Χό­ρευ­ε νῦν, καὶ ἀ­γάλ­λου Σι­ών· σὺ δὲ ἁ­γνή, τέρ­που Θε­ο­τό­κε, ἐν τῇ ἐ­γέρ­σει τοῦ τό­κου σου.

Κοι­νω­νι­κόν.

Σῶ­μα Χρι­στοῦ με­τα­λά­βε­τε, πη­γῆς ἀ­θα­νά­του γεύ­σα­σθε.
Με­τὰ τὴν με­τά­δο­σιν, ἀν­τὶ τοῦ· Εἴ­δο­μεν…

Ἦ­χος πλ. α´.

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.
Εἰς τό· Πάν­το­τε, νῦν καὶ ἀ­εί…

Ἦ­χος β´.

Πλη­ρω­θή­τω τὸ στό­μα ἡ­μῶν * αἰ­νέ­σε­ώς σου, Κύ­ρι­ε, * ὅ­πως ἀ­νυ­μνή­σω­μεν τὴν δό­ξαν σου, * ὅ­τι ἠ­ξί­ω­σας ἡ­μᾶς *τῶν ἁ­γί­ων σου με­τα­σχεῖν μυ­στη­ρί­ων· *τή­ρη­σον ἡ­μᾶς ἐν τῷ σῷ ἁ­γι­α­σμῷ, * ὅ­λην τὴν ἡ­μέ­ραν * με­λε­τῶν­τας τὴν δι­και­ο­σύ­νην σου. * Ἀλ­λη­λού­ϊ­α, ἀλ­λη­λού­ϊ­α, ἀλ­λη­λού­ϊ­α.

Με­τὰ τὴν ὀ­πι­σθάμ­βω­νον εὐ­χήν. Ἦ­χος β´.

Εἴ­η τὸ ὄ­νο­μα Κυ­ρί­ου εὐ­λο­γη­μέ­νον * ἀ­πὸ τοῦ νῦν καὶ ἕ­ως τοῦ αἰ­ῶ­νος. (ἐκ γ´)

Ἀ­πό­λυ­σις· Ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νε­κρῶν...

Χρι­στὸς ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι, ζω­ὴν χα­ρι­σά­με­νος.

                                                       * * * * *

Πηγή : analogion.com