Ψυχές στην διάθλαση

Πονεμένες ανθρώπων ψυχές ,του γυρισμού τον δρόμο ξεκινάνε.

Αχτίδες φωτός ,που απ’ την πηγή που έφυγαν , σ’ αυτήν ξανά γυρνάνε.

Η παρουσία τους στην Γή, στο σύμπαν μια διάθλαση φωτός ήταν μόνο.

Μια στιγμή διάθλασης, που οι ψυχές ονόμασαν ,ζωής τους χρόνο.

Από την ίδια του φωτός πηγή, ορά ΘΕΟΣ, όλες οι αχτίδες κάποτε ξεκινάνε

Μα σαν θα φτάσουνε στην Γή, κάθε άλλη αχτίδα του Θεού εδώ ,χτυπάνε

Ξεχνούν πως η πραγματική τους η ζωή, σε άλλη είναι διάσταση

Αυτό που ονόμασαν εδώ ζωή, μια στιγμιαία ήταν φωτός διάθλαση.

Κι όταν σε δρόμο επιστροφής, η ώρα τους θα φτάσει για να μπούνε

Σε όλη την διαδρομή μέχρι το Φώς, τα λάθη της διάθλασης εδώ, θα δούνε

Όσες αχτίδες έμειναν καθαρές, σε λίγο με το Φώς ,ορά ΘΕΟΣ, θα ενωθούνε

Όσες αδέλφια αχτίδες πόνεσαν,, στο σύμπαν αιώνια, θα εξοστρακιστούνε .

Πατήρ Ιωάννης

Πηγή : stilosorthodoxias.gr