Είμαστε στον πρώτον ψαλμό αν θυμάστε την προηγούμενη φορά στον πρώτο ψαλμό στίχο τέσσερα , προηγουμένως είχαμε μιλήσει για τους προηγούμενους τέσσερεις στίχους για τον μακάριον άνθρωπο αυτόν που βρίσκετε εις τον δρόμο του Θεού , ομοιάζει με ένα δένδρο το οποίον πευητευμενον στάς διεξόδους των υδάτων και καρποφορεί στον καιρόν του και όσα κάνει αυτό το δένδρο και όλα όσα είναι επιτήδεια και κατάλληλα για την καρποφορία του τα έχει διότι ακριβώς τρέφετε με το Πνεύμα το Άγιον του Θεού και όλα είναι για το καλόν του και την ωφελείαν του τα δίνει πλουσιοπάροχα ο Δεσπότης Θεός.
Προχωρώντας πιο κάτω ο Δαυίδ ο Βασιλεύς ο θεόπνευστος ο προφήτης λέει τα εξής : ουχ ούτος οι ασεβείς ουχ ούτος Αλή ωσεί χνούς ον κρύπτη ο άνεμος από προσώπου της γής , ενώ προηγουμένως περιγράφει το δίκαιον άνθρωπο τον Θεοσεβή άνθρωπο σαν αυτόν που το δένδρον το οποίο είπαμε φυτεμένο κοντά στο ποτάμι κοντά στα νερά , το οποίον είναι γεμάτο ζωήν γεμάτο καρπούς , έχει στερεότητα και σταθερότητα , εντούτοις κατ’ αντίθετον τρόπον ο ασεβείς η οι ασεβείς δεν είναι έτσι ουχ ούτος δεν είναι έτσι οι ασεβείς δεν είναι έτσι , το τονίζει δυο φορές το Πνεύμα το Άγιον .
Αλλά μοιάζουν οι άνθρωποι αυτοί σαν χνούδι σαν άχυρο , σαν τριμμένο άχυρο όπως λέει η μετάφρασης , το οποίο το ρίχνει ο άνεμος δεξιά και αριστερά , το περιφέρει ο αέρας δεξιά και αριστερά και δεν ξέρει που εβρίσκετε , δηλαδή είναι ένα πράγμα ξερό ένα πράγμα νεκρόν , κάτι το οπίο δεν ξέρει που εβρίσκετε ούτε που πάει , ούτε μπορεί να ορίσει τον εαυτόν του , αλλά είναι σαν το πιο ευτελές πράγμα αδύνατο το οποίον με το παραμικρό πράγμα το σαλεύει ο άνεμος και το σπρώχνει δεξιά και αριστερά.
Θυμάστε κάποτε στο Ευαγγέλιον ο Χριστός ομιλώντας για τον Πρόδρομο λέει : τι βγήκατε στην έρημο να δείτε λέει στους ανθρώπους μήπως βγήκατε να δείτε κάλαμον υπό ανέμων σαλευόμενον, δηλαδή βγήκατε στην έρημο να δείτε ένα καλάμι που το δέρνει ο άνεμος.
Θέλοντας εκεί να δήξει ότι ο Πρόδρομος δεν ήταν ένα πράγμα που κινείτε εύκολα αλλά ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε μια σταθερότητα και μια σοβαρότητα μια βαρύτητα όπως λέμε και αυτό είναι κάτι το οποίο χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τον άνθρωπο του Θεού. Ενώ ξέρετε ο άνθρωπος του Θεού έχει ως γνώρισμα την ταπείνωση , είναι ταπεινός άνθρωπος έτσι μας διδάσκει το Πνεύμα το Άγιον να είμαστε ταπεινή , να έχουμε ταπείνωση που σημαίνει ο ταπεινός άνθρωπος είναι εκείνος που δεν φιλονικεί δεν είναι δύσκολος άνθρωπος …
Απόσπασμα από ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο
Πηγή : stilosorthodoxias.gr
0 comments:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !